Skip to main content

آقای ائلیارعزیز، از نظرشما

آقای ائلیارعزیز، از نظرشما
Anonymous

آقای ائلیارعزیز، از نظرشما علل همه جانبه ، و یا عمومی نبودن حرکت یاد شده چیست؟ چه عواملی موجب این ایستائی گردیده است؟ اختلاف در رد، و یا نگهداشتن رژیم موجود، و یا عدم تفاهم گروهای مختلف سیاسی نسبت بهم در جبهه گیری علیه رژیم است و یا کسانیکه هنوز بعد از گذشت 35 سال چشم امید به درگاه خامنه ای دوخته اند؟ و از یک عنصر مستبد، دمکراسی طلب میکنند. با توجه به اینکه در حال حاضر میزان آگاهی و تشکل گروههای ملی نسبت به گذشته بیش از پیش در حال گسترش و شکل گیری است. آیا منظورتان از عمومی شدن مبارزه جلب سازمان های به اصطلاح "سرتاسری" است؟ و آیا از نظر شما گروهای ملی ملیتها، و تشکیلاتهای آنان وزنه ای نیستند؟ و آیا اصلا سازمانهای سراسری، که فقط اسمی ازآنان بگوش میرسد، دارای مقبولیت سیاسی از طرف همان طبقه متوسطی که نامبردید هستند؟ تا با پیوستن آنان، بر پروسه اعتراضات، به عمومی شدن روند گسترش

مبارزه ، و یهتر بگوئیم به عصیان عمومی منجر شود؟ بنا بر شم سیاسی، و آنطور که ملموس است ، هستند، نیرو ها و تشکیلاتهائی که دیروز مخالف رژیم بودند، امروز بطور مستقیم از رژیم دفاع میکنند، و میدانند، در صورت سرنگونی رژیم تعادل قوا در خاورمیانه بهم خواهد خورد. از این جهت آمریکا و دول اروپا، و مخصوصا روسیه برای سرپا نگهداشتن رژیم اسلامی، و رژیم اسد، سر از پا نمی شناسد. لطفا نظر شما دراین خصوص چیست. چون هم اروپا و هم روسیه میداند، که بدون پشتیبانی آنان، عمررژیم دوام نخواهد یافت، و رژیم هم زده به سیم آخر و همانطور که خودت نیز شاهدی، بدستو ملا حسن، برای زهر چشم گرفتن از مردم، درملا عام به بهانه های مختلف بکشتار و اعدامها مشغول است. از نظر شما باید هنوزهم صبر کرد؟ آیا میتوان بعد از سه ده کشت و کشتار، و چپاول هستی مردم توسط رژیم اسلامی، بازهم به فاکتور صبرپناه برد؟ آیا این امر خوش باوری نیست، مردم بجان آمده را به صبر و شکیبائی دعوت کرد؟ آیا چنین شیوه برخورد، در طول 35 سال چیزی را تغییر داده است؟