Skip to main content

فرامرز عزیز،1- نظر شما درست

فرامرز عزیز،1- نظر شما درست
آ. ائلیار

فرامرز عزیز،1- نظر شما درست است که فرهنگ مردم با فرهنگ حکومت جداست و یکی نیست. و قبول دارم که اکثریت مردم ایران فرهنگ حکومت را قبول ندارند. اما منهم در متن مقاله با اشاره به تماشاچیان اعدام منظورم آن نبود که همه در این سطح فکر قرار دارند.نه. تنها خواستم به پایین ترین سطح فکر اشاره کرده و تغییر را در آنجا نشان دهم . گفتم که اگر صحنه اعدام خالی باشد یعنی سطح فکر عادی ترین آدمها دیگر این چیزها را نپذیرند میتوان امیدوار بود که حکومت رفتنی ست. و حالا هم با اینکه اکثریت خلاف حکومت میاندیشد ولی همچنان وضعیت را تحمل میکنند. 2-خصلت جوانی ست که آدم میخواهد «عمل» کند- زود برای «درد» «چاره» کند. «مرگ» را هم مانعی حساب نمیکند و «شجاع» به خاطر «هدف» از آن استقبال میکند. اینها همه درست است. ولی مشکل «تحمل» جامعه یک چیز است و مشکل «تحمل یا عدم تحمل پیشرو» چیز دیگر.

بله ممکن است جوان با اینکه عاشق زندگی ست ولی درد را« تحمل نکند» و دست به عملیات نظامی بزند . اما « مردم درد را تحمل میکنند». پیشرو کارش آنست که « مردم را سازمانیافته -آگاه به هدف - رهبری شده-به حرکت در بیاورد ». این کار با عملیات نظامی چریک شهری ممکن نیست. این تجربه را ما کرده ایم و نتیجه هم در 57 هفت روشن شده است.3- چگونگی سیاست بستگی به فرهنگ دارد. جامعه ایکه از سطح فرهنگی پالایی برخوردار است آنجا سطح سیاست هم بالاست . و بعکس. مشکل جامعه ایران نخست فرهنگی ست و بعد سیاسی. منظورم در میان مردم است. که این دو نیز تابع وضع اقتصادی و سیاسی حاکم است ماهیت جامعه ایران در واقعیت آنچنان پایین بود که خمینی توانست حکومت درست کند و تاکنون نیر آنرا ادامه دهد. خمینی از ماهیت عقب مانده ما - مردم یک جامعه- زاده شده است. ماهیت جامعه ما «عمدتاً» و نه به تمامی، همین خمینی بود. یعنی ماهیت ما عمدتاً ماهیتی قئی آور و متعفن بود که هنوز که هنوز است از بوی گندش رها نشده ایم. و این گندیدگی را در دملی مثل «ناسیونالیسم» چه ملیتی و چه سراسری - اسلام سیاسی- دیکتاتوری بروشنی مشاهده میکنیم.