جناب تبریزی، این فهم شما از

و نظریه احزاب سیاسی در این نوشته مورد بحث نیست. در اینجا بحث بر سر مشی مبارزه ملی دمکراتیک خلقهای غیرفارس برای حق تعیین سرنوشت خویش و افشاء عوامل استبداد و استعمار چه مستقیم (یعنی عواملی حکومتی) و یا غیرمستقیم (احزاب مخالف معتقد به دکترین دولتمداری فارسی در ایران) است.

جناب تبریزی، نوشته جات تخریبی شما که استدلاهایش واقعا و واقعا بر متد حوزه ایی و آخوندی تکیه دارد و تحریف تان همه بسیار سخیف، غیراخلاقی و ضد انسانی است. من در جایی ننوشته ام که چون احزاب با نام ایران تمام میشوند، میشوند احزاب فارسی، من اسامی تعدادی از احزاب جامعه سیاسی فارس را از چپ تا راست آورده ام که عنوان کرده ام که علی رغم باورهای اجتماعی این احزاب اما همه در یک جا وجه مشترک دارند و آن باور به دکترین دولتمداری فارسی در ایران چند ملیتی است. حالا که شما تعریف ناسیونالیست را پرسیده اید، من آن را با تکیه بر یک تعریف پراگماتیستی، نه تئوریک، برایتان مینویسم. اگر رفتار شما را ملاک قرار دهیم، ناسیونالیسم پراگماتیک و آنهم در نوع ژلاتینی آن در تفکر شما (جناب تبریزی) تبلور می یابد. خود شما یک ناسیونالیست افراطی خزیده در قالب چپ نمایی هستید که تمامی تلاشتان در تخریب فعالین مدنی متعلق به ملتهای تحت ستم، مروج دولتمداری اتنیکی فارسی در ایران و تامین کننده منافع جمهوری اسلامی است. اگر صمیمانه نقد میکردید و اگر تخریب نمیکردید و اگر تحریف و دروغ نمی گفتید، ابدا کارتان منافع رژیم حاکم را تامین نمیکرد. اما شما ابزارتان یعنی تحریف، تخریب و تحمیق ، همه ابزارهای رژیم جمهوری اسلامی است. حالا فکر میکنید با یک ستاره سرخ ظاهر شدن و گاهی هم شعار قیمت گران را نوشتن میتوانید خوانندگانتان را تا ابد دنبال خودتان بکشانید؟ این اخرین نوشته شما تمامی صمیمیت شما را به عنوان انسانی که به اخلاق پایبند است برای من زیر پرسشی بسیار جدی و حتی شبهه برانگیز برد. برایتان متاسفم