تاثیر ژن در کاراکتر انسانها
Anonymous
تاثیر ژن در کاراکتر انسانها
کاراکتر بد» يا «ژن بد»
کاراکتر بد» يا «ژن بد»
عوامل محيطي در عملکرد بسياري از ژن‌ها موثر هستند و بروز رفتارهاي بزهکارانه، متاثر از ژن و محيط هستند
قرار گرفته (به ويژه درخصوص رفتارهاي بزهکارانه)، سه دليل عمده دارد:
با وجود روش‌هاي مدرن ژنتيکي، امکان اندازه‌گيري تاثير ساختار ژنتيکي بر صفات چند ژني وجود ندارد.
نمي‌توان تاثير عوامل محيطي را روي تمامي فاکتورهاي موثر در شکل‌گيري رفتارهاي بزهکارانه سنجيد.
امکان استفاده از مدل‌هاي حيواني براي مطالعه رفتارهاي بزهکارانه انسان وجود ندارد.
تفاوت‌هاي رفتاري انسانها
انسانها شباهت‌هاي زيادي در رفتارهاي خود دارند، اما تفاوت‌هاي مهمي نيز در ميان آنها مشاهده مي‌شود. سوال اينجاست که آيا اين تفاوت‌ها فقط منشأ بيولوژيک دارند يا به دليل تفاوت‌هاي فرهنگي و محيطي ايجاد شده‌اند و يا ترکيبي از هر دو؟ البته ژنتيک، سهم عمده‌اي در تفاوت‌هاي رفتاري انسانها از جمله در رفتارهاي بزهکارانه دارد، اما نکات زير در اين مورد قابل توجه هستند:
الف) رفتارهاي انساني منحصرا به وسيله ژن‌ها تعيين نمي‌شوند.
ب) در مطالعات ژنتيک رفتاري آنچه مورد بررسي قرار مي‌گيرد، ارتباط يک نوع رفتار با ژنوتيپ خاص در سطح جامعه است و دليل يک رفتار خاص را در يک فرد تعيين نمي‌کند.
ج) تاثير تفاوت‌هاي ژنتيکي در رفتارهاي ضداجتماعي از 12 تا 62 درصد گزارش شده، بنابراين تفاوت‌هاي ژنتيکي به تنهايي توجيه‌کننده تفاوت‌هاي رفتاري نمي‌باشند.
ژن‌ها به طور مستقيم باعث کنترل رفتار نمي‌شوند، بلکه محصولات ژن‌ها (پروتئين‌ها) هستند که در ابتداي يک پروسه بيولوژيکي قرار مي‌گيرند و در واکنش متقابل با ساير ژن‌ها، پروتئين‌ها، سلول‌ها و بافت‌هاي ديگر که بسياري از آنها تحت تاثير محيط قرار دارند، باعث بروز رفتار‌ها مي‌شوند.
نويسنده: دکتر محسن قدمي
عضو هيات علمي‌گروه ژنتيک دانشکده پزشکي دانشگاه علوم پزشکي تهران
کاراکتر بد» يا «ژن بد»
عوامل محيطي در عملکرد بسياري از ژن‌ها موثر هستند و بروز رفتارهاي بزهکارانه، متاثر از ژن و محيط هستند
قرار گرفته (به ويژه درخصوص رفتارهاي بزهکارانه)، سه دليل عمده دارد:
با وجود روش‌هاي مدرن ژنتيکي، امکان اندازه‌گيري تاثير ساختار ژنتيکي بر صفات چند ژني وجود ندارد.
نمي‌توان تاثير عوامل محيطي را روي تمامي فاکتورهاي موثر در شکل‌گيري رفتارهاي بزهکارانه سنجيد.
امکان استفاده از مدل‌هاي حيواني براي مطالعه رفتارهاي بزهکارانه انسان وجود ندارد.
تفاوت‌هاي رفتاري انسانها
انسانها شباهت‌هاي زيادي در رفتارهاي خود دارند، اما تفاوت‌هاي مهمي نيز در ميان آنها مشاهده مي‌شود. سوال اينجاست که آيا اين تفاوت‌ها فقط منشأ بيولوژيک دارند يا به دليل تفاوت‌هاي فرهنگي و محيطي ايجاد شده‌اند و يا ترکيبي از هر دو؟ البته ژنتيک، سهم عمده‌اي در تفاوت‌هاي رفتاري انسانها از جمله در رفتارهاي بزهکارانه دارد، اما نکات زير در اين مورد قابل توجه هستند:
الف) رفتارهاي انساني منحصرا به وسيله ژن‌ها تعيين نمي‌شوند.
ب) در مطالعات ژنتيک رفتاري آنچه مورد بررسي قرار مي‌گيرد، ارتباط يک نوع رفتار با ژنوتيپ خاص در سطح جامعه است و دليل يک رفتار خاص را در يک فرد تعيين نمي‌کند.
ج) تاثير تفاوت‌هاي ژنتيکي در رفتارهاي ضداجتماعي از 12 تا 62 درصد گزارش شده، بنابراين تفاوت‌هاي ژنتيکي به تنهايي توجيه‌کننده تفاوت‌هاي رفتاري نمي‌باشند.
ژن‌ها به طور مستقيم باعث کنترل رفتار نمي‌شوند، بلکه محصولات ژن‌ها (پروتئين‌ها) هستند که در ابتداي يک پروسه بيولوژيکي قرار مي‌گيرند و در واکنش متقابل با ساير ژن‌ها، پروتئين‌ها، سلول‌ها و بافت‌هاي ديگر که بسياري از آنها تحت تاثير محيط قرار دارند، باعث بروز رفتار‌ها مي‌شوند.
نويسنده: دکتر محسن قدمي
عضو هيات علمي‌گروه ژنتيک دانشکده پزشکي دانشگاه علوم پزشکي تهران