همه این تعریف و تمجیدها که از خمینی کردند برای چه بود ؟ نه برای انچه اکنون شده ایم بلکه برای دنیائی بهتر با توانائی ان بد بخت بخت بر گشته.
متاسفاته این دجال قرن بیستمی لیاقت این همه محبت و فداکار ی را نداشت و بیشتر یک طلبه روانی و عقده ای و بی فرهنگ و بی وطن بود تا یک انسان تاریخ ساز مانند بزرگان روزگار ما
خمینی اگر به قم نرقته بود بدون شک بزن بهادر خیابان جمشید بود و نه بیشتر .رفتن به قم و اخوند شدن راه را برای هر گونه رذالت برای او باز کرد.
او نه تنها مردم ایران و جهان را فریب داد بلکه ابروئی برای اسلام و مسلیمن باقی نگذاشت.اسلام کنونی یعنی تروریسم ومسلمان یعنی مظهر ارتجاع سیاه .چه بسیار اخوندها که از شرم کار های اسلامی نظام دست به دعا بر میدارند و قلبن لعنت بر خمینی میکنند و ارزو دارند همان احترام سابق را میداشتند و شبها ارام بخواب میرفتند
نظام کنونی اسلام همانند خوداسلام بر اساس دروغ و جنایت و تزویر و قتل مخالف استوار است.
وقتی رسول الله عربده کشان ایه میاورد:( تبت یدا ابی لهب) سر میدهد چرا خمینی توده ای و مجاهد وملی سرنبرد؟
اگر مسلمانها میخواهد بیشتر از این اسلام بی ابرو نشود بویژه خود اخوند ها بهتر است که محترمانه همان راه مسجد را در پیش گیرند .
در همان روزهای انقلابی این شعر را که همه ماجرا را بیان میکرد در روزنامه ای دیدم.از کیست نمیدانم ولی از تبار فرزانگان این زمین است.میفرماید :
با انکه صد هزار شقایق به کوه دشت /
پر پر شده در ره ان سرخ انتظار /
از گوشه مطبخ پیاز پیر /
با ریش و ریشه ای که فرو هشته در سبد/
افروخته است رایت سبزی /
که این منم پیام ان بهار .
////////////////////////////////////////////////////////////
خمینی ان پیاز کهنه بود که در منجلاب فکری اسلام پروش یافته بود و ما نمی دانستیم.