آقای ایوب مرندی عزیز! از

آقای ایوب مرندی عزیز! از اینکه من با شما !!! ظاهرا سالهاست آشنا هستم و باز هم ظاهرا سالهاست سر یک سفره شام و نهار خورده ایم که بنده را "تو" خطاب کرده اید، کاملا نشان از رعایت احترام و آشنایی با انشاء و املای " ادب" است! ثانیا چون من معتقد هستم که مسئله ملیتها و ستم ملی در ایران انقدر که بعضی از دوستان قصد دارند آنرا بزرگنمایی کرده و مسئله حاد و جدی و مبرم کشور قلمداد کنند، همانطور که اشاره کرده اید ،آنوقت باید با آن با همان کلمات نظیر با مزه و بی مزه و خوشمزه ، برخورد کرد! در حالی که ظلم و ستم و دیکتاتوری رژیم آخوندی بی ملاحظه، هم ترک را و هم فارس را و هم عرب و بلوچ وکلا تمام خلق و ملت ایران را میکوبد، صحبت از شونیزم فارس و فاشیسم فارس در بهترین حالتش همان "بی مزگی" خواهد بود! ضرب المثلی هست که می گوید: اول یک سوزن به خودت بزن و سپس یک جوال دوز به دیگران ! حالا هم شما اگر قدری