به دوستان عزیز، تبریزی، و تهادری، تبریزی عزیز معمولا در کامنت های خود به « ثروتمندان آذربایجانی» اشاره میکند که پان گرا هستند و خوش خوراک. قید میکنم که در مبارزه ی رفع تبعیض آذربایجان در خارج و داخل گرسنگان و ستمکشان اند که خواهان رفع ستم مضاعف اند. این مبارزه ربطی به زرسالاران ندارد. اینان نه تبعیدی اند و نه فعال در مبارزه. ما با توده ی جوانان زیر سی سال 35 سال سرو کار داریم. اینان همه تبعیض دیده و دیکتاتور زده و استثمار شده و داغون اند. گرچه در بین بخشی از اینان «ایده لوژی ملی گرایی» رواج دارد که در کل ایده لوژی گروه اجتماعی سرمایه دار است.اما این ایده ربطی به پایگاه اجتماعی آنها ندارد. مبارزه در آذربایجان ربطی به پان ترکیسم ندارد گرچه این گونه ایده ها نیز در بین جوانان و جود دارد ولی کلیت مبازره و ماهیت آن، مبارزه با ستم مضاعف برای برابری حقوقی فرهنگی-سیاسی-اقتصادی ست.
بگویم درست است که از جامعه آذربایجان نمی توان گروه اجتماعی سرمایه دار را حذف کرد و اینان سرمایه را در جهت رونق اقتصاد و صنعت لازم است بکار گیرند ولی توجه باید کرد که در این میان هر چند تبعیض فرهنگی حل میشود ولی با وجود سرمایه داران تبعیض جنسی-بین زن و مرد؛ تبعیض اقتصادی- فقر کارگران و زحمتکشان- که تقریبا 90 در صد جامعه را تشکیل میدهند رفع نخواهد شد. یعنی حل مسئله تبعیض تنها رفع تبعیض فرهنگی نیست. جنسی هست. اقتصادی هست و مذهبی و سیاسی و غیزه نیز وجود دارند.پیروزی مبارزه رفع تبعیض بدون تأمین عدالت اجتماعی برای عموم - و دموکراسی ممکن نیست. وضع جمهوری آذربایجان را از این زوایا مطالعه کنید به چگونگی مسئله واقف میشوید.