برای اطلاع بیشتر از وقایع
Anonymous
برای اطلاع بیشتر از وقایع عراق بخشی از یک مقاله مستند پیرامون عراق را ارائه می کنم:
هافینگتن پست 27خرداد 1393- مقاله یی از استاندار ایو بونه- رئیس سازمان اطلاعات فرانسه در دوران پرزیدنت میتران
چند روزی است رسانه های غربی که در تله دروغ بزرگ حول وقایعی که عراق را تکان می دهد افتاده اند، به یک دروغپردازی جدید و با ابعاد بزرگ دست زده اند.
ما به طور خستگی ناپذیر دعوت می شویم، در مورد یک به اصطلاح تهاجم نیروهای داعش علیه رژیم نوری مالکی که به طور ناگهانی به همهٴ تقواها مزین شده، افسوس بخوریم.
یک دروغ باور نکردنی که حتی برای کسی که منظرهٴ سیاسی- استراتژیک عراق را مقداری می شناسد نیز لباس ظاهری واقعیت را به تن نکرده است:
چگونه بتوان به خورد افراد داد که چند صد داعشی یا حداکثر چند هزار تن از آنها قادرند به طور کامل ارتش با گشاده دستی مجهز شده مالکی را که توسط (رژیم ایران) حمایت می شود قلع و قمع کنند؟
چگونه می توان فراموش کرد که عشایر سنی غرب و شمال که توسط دولت مالکی تحقیر و سرکوب شده اند، یک نیروی نظامی قابل توجه را ارائه می کنند و از حمایت مردم ده استان برخوردارند؟
چگونه به تله تبلیغاتی می افتیم که رهبران سیاسی، نظامی و مذهبی را که تنها علیه دیکتاتوری یک مزدور (رژیم) تهران قیام کرده اند داعشی معرفی می کنیم؛ در حالی که آنها خواستار رفتن مالکی هستند و احساس مسئولیت بسیار قابل تحسینی از خود نشان می دهند؟
این که فلان یا فلان رئیس داعش از موفقیتی که به افراد او ربطی ندارد لذت می برد، امری طبیعی در جنگ است. به این می گویند «جنگ روانی». اما این که دولتهای غربی همین شیب را در پیش گرفته و بدون داشتن هیچ اطلاعات قابل تکیه یی همان چکمه های غرقه به خون مالکی را به پا می کنند، این دیگر با عقل جور در نمی آید.
برای قانع شدن از این که آنچه در عراق می گذرد نه تنها خوشایند است، بلکه بر خلاف داستان سرایی های دروغین تبلیغات مالکی است، کافی است به استقبالی که مردم از انقلابیون کردند و به بازگشت مردم از جمله مسیحیان، به خانه هایشان اشاره کرد. کسانی که در مقابل دوربین می گویند که ترسی ندارند و حتی از این که آزادیها بازگشته است خوشحال هستند.
بار دیگر ایالات متحده ناپختگی سیاسی خود را نشان می دهد و تا ته خط نادانی خود می رود تا به (رژیم) تهران نزدیک شود. (رژیمی) که سرانش دستهای خود را به هم می مالند و از این فرصت که انتظارش را نداشتند سوء استفاده می کنند تا توافق هسته یی را امضا کنند. توافقی که مثل قبلی ها ست، هیچ چیزی را در طرحهای آنها تغییر نمی دهد و به آنها زمان ذی قیمتی برای نهایی کردن سلاح هسته یی شان را خواهد داد.
چند روزی است رسانه های غربی که در تله دروغ بزرگ حول وقایعی که عراق را تکان می دهد افتاده اند، به یک دروغپردازی جدید و با ابعاد بزرگ دست زده اند.
ما به طور خستگی ناپذیر دعوت می شویم، در مورد یک به اصطلاح تهاجم نیروهای داعش علیه رژیم نوری مالکی که به طور ناگهانی به همهٴ تقواها مزین شده، افسوس بخوریم.
یک دروغ باور نکردنی که حتی برای کسی که منظرهٴ سیاسی- استراتژیک عراق را مقداری می شناسد نیز لباس ظاهری واقعیت را به تن نکرده است:
چگونه بتوان به خورد افراد داد که چند صد داعشی یا حداکثر چند هزار تن از آنها قادرند به طور کامل ارتش با گشاده دستی مجهز شده مالکی را که توسط (رژیم ایران) حمایت می شود قلع و قمع کنند؟
چگونه می توان فراموش کرد که عشایر سنی غرب و شمال که توسط دولت مالکی تحقیر و سرکوب شده اند، یک نیروی نظامی قابل توجه را ارائه می کنند و از حمایت مردم ده استان برخوردارند؟
چگونه به تله تبلیغاتی می افتیم که رهبران سیاسی، نظامی و مذهبی را که تنها علیه دیکتاتوری یک مزدور (رژیم) تهران قیام کرده اند داعشی معرفی می کنیم؛ در حالی که آنها خواستار رفتن مالکی هستند و احساس مسئولیت بسیار قابل تحسینی از خود نشان می دهند؟
این که فلان یا فلان رئیس داعش از موفقیتی که به افراد او ربطی ندارد لذت می برد، امری طبیعی در جنگ است. به این می گویند «جنگ روانی». اما این که دولتهای غربی همین شیب را در پیش گرفته و بدون داشتن هیچ اطلاعات قابل تکیه یی همان چکمه های غرقه به خون مالکی را به پا می کنند، این دیگر با عقل جور در نمی آید.
برای قانع شدن از این که آنچه در عراق می گذرد نه تنها خوشایند است، بلکه بر خلاف داستان سرایی های دروغین تبلیغات مالکی است، کافی است به استقبالی که مردم از انقلابیون کردند و به بازگشت مردم از جمله مسیحیان، به خانه هایشان اشاره کرد. کسانی که در مقابل دوربین می گویند که ترسی ندارند و حتی از این که آزادیها بازگشته است خوشحال هستند.
بار دیگر ایالات متحده ناپختگی سیاسی خود را نشان می دهد و تا ته خط نادانی خود می رود تا به (رژیم) تهران نزدیک شود. (رژیمی) که سرانش دستهای خود را به هم می مالند و از این فرصت که انتظارش را نداشتند سوء استفاده می کنند تا توافق هسته یی را امضا کنند. توافقی که مثل قبلی ها ست، هیچ چیزی را در طرحهای آنها تغییر نمی دهد و به آنها زمان ذی قیمتی برای نهایی کردن سلاح هسته یی شان را خواهد داد.