مطلبی دیگر با عنوان "شطرنج در

...ایران با تمام وجود از رژیم دست نشانده اش در بغداد حمایت می کند، هم چنان که از اسد در سوریه کرد و تا پای ویرانی عراق از آن دست نمی کشد، هم چنان که در سوریه کرد. به عبارتی دیگر، نقش آمریکا در عراق باید همچون نقشی که در بحران سوریه در مواجه با اسلام گرایان تروریست بازی کرد باشد و آن نخست تلاش برای کنار رفتن مالکی جهت عدم کشیدن شدن عراق به جنگ داخلی است (مشکل عراق عدم همکاری گروه های سیاسی مختلف با یکدیگر نیست، بلکه اینک مشخصاً مالکی و باند امنیتی اش است که اگر کنار رود امکان همکاری بین طیف ها و اقوام و مذاهب مختلف فراهم است) و اگر موفق نشد، تماشای جنگ نیابتی مزدوران ایرانی و آدم خواران تروریست به دست یکدیگر در عراق است و رژیم ایران در ازای این نقش در عراق نه تنها قرار نیست که امتیاز بگیرد، بلکه باید علاوه بر این که زیر بار هزینه جنگی دیگر در دفاع از متحدی دیگر می رود، باید تحت فشار نیز قرار گیرد تا در سوریه و عراق “زمین گیر” شود. این چیزی نیست که برای استراتژیست های آمریکایی قابل درک نباشد و هر کسی که پیشنهاد همکاری با ایران را در عراق داده و هنوز در ایالات متحده پرونده عراق در دست اش است، باید کنار گذاشته شود، چون آگاهانه به نفع ایران بازی می کند!
وضع مالکی و ارتش اش بسیار خراب تر از آن است که به نظر می رسد. مالکی حکایت غرق شونده ای را یافته که فریاد می کشد، اما فریادرسی نمی یابد، چون هیچ کس در عراق دیگر سخنان چوپان دروغگو را باور نمی کند و برای سقوط اش متأسف نیست. در این گیرودار، دولت مالکی و ارتش عراق به پیروزی های خیالی در مقابل انقلابیون عراقی روی آورده اند. تاکنون چند بار خبر حمله ارتش به موصل و تصرف تکریت را مخابره کرده در حالی که خبرنگران در موصل می گویند شهر پس از فتح اش بدست انقلابیون آرام است و خبر از هیچ درگیری نیست و تکریت نیز هیچ گاه سقوط نکرده است. مناطق غرب بغداد توسط عشایر عراقی سقوط کرده و در شمال شرقی بعقوبه مهمتر از شهر، پادگان های مهم به دست انقلابیون افتاده است و در مقابل رژیم مالکی از بازپس گیری های خیالی سخن می گوید. رزمندگان با سرعت هر چه تمام تر باید به سمت بغداد بتازند. به تدریج باید کسانی که “قیام خاموش” کنونی را در عراق پیش بردند، از پشت نقاب داعش بیرون بیایند و خود را به جامعه جهانی معرفی کنند تا طرف های بین المللی نیز بدانند با چه کسانی طرف هستند و باید چگونه بازی کنند. کردهای عراق نه تنها باید هم چنان صرفاً در حالت تدافعی و حضور موثر در مناطق کردنشین باقی بمانند، بلکه در مقابل هر گونه فشار دولت مرکزی عراق و متحدانش باید به صراحت بگویند، که هر نوع همکاری با دولت عراق را موکول به کنار رفتن مالکی و سپردن کارها به دولتی می دانند که همه مردم عراق را نمایندگی کند. پ. کا. کا که اعلام آمادگی برای دفاع از کردستان عراق کرده توجه کند که به نظر می رسد پیشمرگه های اقلیم کردستان عراق به خوبی از پس داعش برآمد اند و حداقل فعلاً نیازی به کمک ندارند، اما از آنجایی که بخشی از تسلیحات بدست آمده در عراق به تازگی به سوریه منتقل شده دولت های خودگردان کردهای سوریه در آنجا ممکن است با مشکل و کمبودهایی مواجه شوند، بنابراین پ. کا. کا باید نیرو و تسلیحات برای کردهای سوریه بفرستند و صرفاً سلام و درود فرستادن از دور کافی است و آتش هیچ درگیری جدیدی را نیز در کردستان ترکیه روشن نکند. بازی در عراق به جاهای شیرین تر می رسد، به خصوص برای حساب پس گرفتن از کسانی که در این مدت ترور کردند، فساد نموند و شکنجه کردند و آدم کشتند، در حالی که مردم عراق در فقر و فلاکت و ترور و کشتار بی وقفه قربانی می شدند و می شوند.

(و هزاران مطلب دیگر که هرگز محدود به عراق نیست و به تمام بهار عربی مربوط می شود) پیرامون من و تیم ام نیز به موقع خواهید فهمید.