(ادامه مطلب قبلی)...باري، در

امروز پس از يك دهه آمريكا در سياست هايش پيرامون عراق تغيير جهت داده و ديگر به نفع ايران بازي نمي كند و به همين سبب ديدگاه اش پيرامون عراق مشخصاً به كشورهاي عربي و تركيه نزديك تر شده و در مصر به نقش مثبت سابق اش برگشته است. تلاش هاي مقامات ايران نيز براي كشاندن آمريكا و كردها به درگيري هاي عراق با روشنگري هايي كه صورت گرفته، به جايي نرسيد و بعد از اين كه رهبران روي صحنه ايران ديدند كه آمريكا جواب منفي داده و در دام شان نمي افتد، مدعي شدند كه موافقت دخالت آمريكا نيستند (حكايت آن ضرب المثل ايراني كه مي گويد: دست گربه به گوشت نمي رسد، مي گويد پيف پيف بو مي دهد!)، در حالي كه در تمام طول اين سال ها كه دولت مالكي بر سر كار بوده، رژيم ايران همكاري آمريكا را گدايي كرده و همين آقايان خودشان قبلاً مدعي شدند كه آمريكا قابل اطمينان نيست، چون قبلاً در عراق با ايشان همكاري كرديم، ولي آمريكا زير تعهدات اش زد (انتظار داشتند در ازاي آن آمريكا ايشان را در زمينه هسته اي و حقوق بشر زير فشار نگذارد و رها كند! آن جمله معروف بوش نيز كه رژيم ايران را محور شيطنت ناميد، با كارهايي كه پس از بهار عربي توسط سپاه قدس ايران و تروريست هاي اسلامي مورد پشتيباني اش در منطقه انجام گرفت، حالا ثابت كرد كه آن "درست ترين و دقيق ترين" جمله جرج بوش در تمام طول دوران رياست جمهوري اش بود) و معروف است كه آدم دروغگو كم حافظه است. بغداد در آستانه سقوط است و مقاومت بي فايده مي نمايد و تنها بر جنگ فرسايشي براي ايران در منطقه مي افزايد و امكان فروپاشي رژيم ملاها را افزون مي سازد. آن به اين معني خواهد بود همان گونه كه مقاومت رژيم ايران در سوريه منجر به آن شد كه سراغ عراق، ديگر متحد اسد و ملاها نيز برويم، مقاومت در عراق تنها همگان را به اين نتيجه مي رساند كه بايد سراغ سر مار در تهران بروند!؟ پس از شطرنج حساب شده ما، اينك مزدوران سپاه قدس و مالكي در عراق تنها، سردرگم و ورشكسته شده اند و در سوريه مثل سگ (حيف سگ) قصاص مي شوند و يا خودشان با پاي خودشان از عراق بيرون مي روند يا "جنازه شان". حجت تمام.