Skip to main content

جناب احمدی زاده گرامی، من هم

جناب احمدی زاده گرامی، من هم
آ. ائلیار

جناب احمدی زاده گرامی، من هم شخصی به این نام در آن دانشگاه نیافتم. البته این مهم نیست که همچو نامی اینجا و آنجا وجود دارد یا نه. چون ما در دنیایی زندگی میکنیم که توسط «پول و قدرت» خیلی کارها میتوان انجام داد. حتی میتوان نام خود را در این یا آن مؤسسه علمی نیز وارد نمود و الخ. و می توان دهها کتاب که توسط گروهی در زمینه های مختلف فراهم میشوند زیر یک نام تبلیغ کرد و ایده هایی را منتشر نمود. همه این کارها و مانند آنها ممکن است و میکنند. تنها یک چیز را نمی توان انجام داد : آنهم قالب کردن غیر علم به جای علم است. اگر فرشته ای هم با یک دنیا کتاب و تیتل از آسمان پایین بیاید باز نمی تواند غیر دانش را بجای دانش به دیگران قالب کند. این که کسی تیتل های دهان پرکن برای خود ردیف کند و در پای نوشته های غیر آکادمیک ، که بیشر به کامنتهای طویل شیبه اند پیامهای یک متری محصلی دبیرستانی را قید نماید

بهترین معرف چنین شخصیتی ست. زمانی یکی به شاعر «نیما یوشیج» گفته بود خودتان را معرفی کنید. جواب داده بود«معرفم سخن من است». اکنون کار و اندیشه هرکس معرف اوست. نمی توان با کاغذ دیگران را فریب داد و نه با جمع زدن کار یک گروه در زیر یک نام. کسانی که بر «پول و قدرت» تسلط دارند فکر میکنند با این شیوه ها میتوانند بر خرد و روان دیگران نیز مسلط شوند. غافل از اینکه برای تشخیص سره از ناسره در همه زمینه ها دانش در خدمت انسان است. دیگر نمی توان اهل علم را با حرکات کودکانه فریب داد. کس یا کسانی که تحت این نام چیز می نویسند دارند «نظر» خود را «تبلیغ» میکنند که ربطی به روشنگری و کار آکادمیک ندارد.
کیفیت آن نوشته ها در حد نوشته های دانش آموزان دبیرستانی ست و نه بیشتر. اهل قلم معیارهای مشخصی برای تشخیص یک کامنت معمولی که شخص در آن تنها نظر خود را بیان میکند با کارامری، تبلیغی،گروهی، و آکادمیک دارند. اهل قلم را نمی توان با قلم فریب داد.