دوست عزیزی که طبق معمول بر

ایا شما رخدادهای آذربایجان (به رهبری پیشه وری و خیابانی)، رخدادهای کردستان (به رهبری قاضی محمد) و حوادث مناطق عرب نشین (به رهبری شیخ خزعل) را به اسرائیل و پادوهاش نسبت میدی؟! دوست عزیز اصلا در آن دوران اسرائیلی وجود نداشته !!!!! و لاجرم شما به ذهن مبارکتان زحمت داده و اینگونه حوادث را به ابرقدرت های دیگر (شوری و انگلیس) ربط خواهی داد و این زنجیره اتهام زنی را تسلسل وار بر علیه مردمان ستم دیده تورک، کورد، عرب، ترکمن و ... به کار خواهی برد و ذهنیات خود را از هر گونه خطا و اشتباه در طول تاریخ مبری خواهی دانست و لحظه ای هم شک نخواهی کرد که شاید ذهنیات خود جناب عالی هموار کننده مسیر توطئه فروپاشی ایرانمان و انفصال پیوند تاریخی مردمان این مرزو بوم باشد. براستی آیا ما ایرانیان قادر خواهیم بود که مشکلات اتنیکی و ستمهای ملی را بدون اتهام زنی و تکرار انگهای پانترکیسم، پانکوردیسم و پان عربیسم در قالب گفتمان ملی با پایبندی به حقوق بشر جهانی و اعتقادی عمیق به وجدان انسانی حل کنیم ! آیا ما قادر خواهیم بود در برخورد با حل مسئله ملی دست از ادبیات کودکانه و احساسی برداشته و ایرانمان را احتمال جنگ داخلی و از ریخته شدن خون بی گناهان دور کنیم ویا همچنان در برخورد با این مسائل ادبیات رجزخوانی را در پیش خواهیم گرفت. دوست عزیز تمام ایرانیان از فارس، تورک، کورد، عرب گرفته تا شعیه، سنی و ارامنه و .... برای این مرز و بوم خون پدران و برادران خود را فدا کرده اند و به یک میزان در آینده سیاسی مملکت حق اظهار نظر و تعیین سرنوشت خود را دارند. لطفا آن دریچه تنگ نظرانه را که ایران را تنها متعلق به خود میدانی و حق اظهار نظر را از سایر هموطن هایت مگیری به فراموشی بسپار و از دریچه دنیای متمدن و منشور حقوق بشر نگاه کن. این مملکت در طول سالیان گذشته به اندازه کافی از بی استعدادی حاکمان در مدیریت یک مملکت کثیرالمله و از نگاه انزواطلبی و تک فرهنگی ضربه خورده. اگر در آینده ایرانی یکپارچه می خواهیم دست از یکه تازی (چه فرهنگی و مذهبی و چه اقتصادی و سیاسی) و ادبیات تهدید و تمسخر برداریم و اگر چنین نشود این یک قاعده عقلانی است که دیگران مسیر خود را در قالب گفتمان تجزیه طلبی و استقلال خود و انقطاع از پیوند تاریخی خواهند پیمود.