احمدی زاده ی عزیز،

احمدی زاده ی عزیز،
ممنون از نظر شما. مطالب را دریافت کردم. اللریز آغریماسین.
عنوان قسمت بعدی داستان چنین است: « رزین داشی، rezin daşı» . یعنی «تیرو کمان یا تیرو کمان سنگی».
کودکان در تبریز « رزین داشی» را چه مینامند؟
تیر و کمان یا دوشاخه، از یک تکه چرم کوچک ، دو نوار لاستیکی، و یک دوشاخه ی چوبی کوچک -به اندازه ی دست کودکان-درست میشود. و توسط نوارهای لاستیکی نازک به قطر یک نخ ، بهم وصل میشوند. و با آن سنگ های کوچک را پرتاب میکنند. بچه ها در تبریز آنرا چه میگویند. « ایکی هاچا؟؛ رزین داش؟ یا نمنه؟»
من مدتی در تبریز زندگی کرده ام اما به نام این چیز ها برنخورده ام. چون بزرگ سال بودم.
دوستان ، اگر نام محلی این «وسیله» را در دیگر نقاط آذربایجان یا ایران میدانند لطفاً بنویسند.

فلاخن= داش آتان- ساپان. این وسیله را « زوببک zob`bək یا زوببهی (zobbəh(y گوییم.