شاید با قبول اینکه " هیچ

شاید با قبول اینکه " هیچ قانون دمکراتیکی حق تنفرآفرینی، انسان ستیزی و تجاوز به حقوق آدمی و گروه های اجتماعی را برسمیت نمی شناسد." بتوان به این نتیجه رسید که " مرز آزادی بیان تا حدی ست که موجب تنفرآفرینی، انسان ستیزی و تجاوز به حقوق [بشری] آدمی " نمیگردد و هربیانی که عملا چنین نیست آزاد است. بنا براین " قانون ", فرمایشات شارلی نباید آزاد باشد و ظاهرا گفتن اینکه " به امید روزی که اسلامگرایان افراطی اروپا را نابود کنن[د] " نیز مشمول این قانون نمیگردد و جزو آزادی بیان است. نمیدانم.