در ادامه کامنت‌های قبلی پیرامون ( تبیین سیاست رژیم ایران ) در قبال آسیای مرکزی و قفقاز و نزدیکی بدون قید شرط ایران به ارمنستان، ذکر این واقعیت مهم الزامی است که دیگر ( ارمنستان نه می‌‌تواند روی رژیم ایران حساب باز کند و نه روسیه ) جدا از تراژدی قتل ۷ هفت عضو یک خانواده ارمنی توسط یک سرباز روسی در هفتهٔ گذشته و تشدید احساسات ضدّ روسی در ارمنستان، روسیه تبدیل به بزرگترین صادرات کنندگان اسلحه به آزربایجان شده است و ارمنستان نمیتواند با این واقعیت کنار بیاید، در مورد ایران استراتژی بلند مدت ارمنستان، ایجاد خط آهنی بود که ارمنستان را از طریق جنوب، به آبهای خلیج ارتباط میداد، و این خط آهن از طریق شمال، ایران، ارمنستان، گرجستان و روسیه را به هم پیوند میداد، برای عملی کردن این پروژه، روسیه به شهروندان ارمنی منطقه ( جاواخت ) گرجستان، پاسپورت روسی میداد و زمینه الحاق ( جاواخت ) به روسیه
در ادامه کامنت‌های قبلی
در ادامه کامنت‌های قبلی
Anonymous
را فراهم می‌‌آورد، ولی با تشدید تنش بین ارمنستان و روسیه این ( پلن ) دیگر ارزش اجرائی ندارد، همچنین هر گونه اقدامی از طریق روسیه برای عملی کردن این هدف، طرح ( اورسیا ) پوتین را از بدد ژئوپلوتیکی ، به ناکامی خواهد کشاند، اینک بهترین شانس ارمنستان برای ماندگاری، کنار آمدن با آزربایجان و ترکیه است و این یعنی خروج نیروهای ارمنی از اراضی اشغالی آزربایجان طبق ( چهار قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل )