دوست گرامی جناب ناصر! شما

تحت حکومت خود با مردمان غیر ترک، بدیده احترا مینگریستند، و به زبان و فرهنگ، و عقاید مذهبی شان احترام میگذاشند. و زبان و فرهنگ هیچ قوم و یا قبیله ای را قدغن نکرده بودند. و نکردند. پادشاهان ادب دوست ترک، در دربارهای خود مجالس با شکوه، مهمانی و جشن های فرهنگ و هنر برای هنرمندان و شاعران مختلف، با زبانهای مختلف، چه ترکی، چه فارسی، چه هندی، چه عربی، ... و امثالهم، تدارک میدیدند، و به هنر و نوشته های آنان ارج نهاده، صله های گرانقیمت، و جوایز نقدی بدانان هدیه میکردند. در راه ترویج و اعتلای هنر کوشا بودند. و به هنر و هنرمند احترام میگذاشتند. و بدون حمایت و حراست پادشاهان و مردم ترک، از زبان فارسی، که در ترمیم و رشد آن تاثیر بسزائی داشتند، اکنون شاید زبان فارسی در مقابل زبان معجزه آسای ترکی، و زبان فلسفی عربی اصلا مطرح نبود، و بتدریج مثل هزاران لهجه و زبانهای منطقه ای از بین رفته بود. پس شما اگر ذره ای ذکاوت و وجدان بشر دوستی دارید، در خصوص چنین خدماتی نیز سخن بگوئید، و اگر اندکی شرم حیا در خود سراغ دارید، لطفا از بد و بیراه گفتن، و توهین بمردم ترک دست بردارید. اما در قیاس با خدمات ارزنده و هنر پرور پادشان و سلاطین ترک، شماها چه رفتاری با فرهنگ و زبان ما کردید، و هنوز میکنید! شما ها، یعنی پان فارسیسم و پان ایرانیسم در نقش شاه و شیخ!، به چای سپاسگذاری از خدمات شایان پادشاهان و مردم ترک نسبت به زبان و فرهنگتان!، شما، در عوض زبانمان را قدغن کردند، فرهنگ ما را قدغن کردند، موسیقی ما را قدغن کردند، تاریخ ما را قدغن کردید، و هنوز که هنوز است، قصد نابودی ما را دارید. آیا چنین رفتاری انسانی است؟ آیا شما وجدان دارید، که در هر نوشته تان با انواع جوکهای تحقیر آمیز بمردم آذربایجان و سایر ملل غیر فارس به انحا مختلف توهین و ناسزا روا میدارید. شما که نزدیک یکقرن است، جغرافیای موسوم به ایران را برای ملل غیر فارس جهنم کرده اید؟ آیا خوداتان میتوانید، در جهنم زندگی بکنید، که از دیگران چنین انتظاری دارید؟