مینو-ی گرامی،

از زاویه حقوق بشر، برای سایت «هم متهم بیگناه است و هم شما». پس این اصل «تبرئه» را برای سایت رعایت کنید. سایت وسیله ی «گناهکار نشان دادن کسی» نیست. این کار را تنها در محکمه میتوانید پیش ببرید. بکوشید حقوق بشر را در مورد دشمن خود نیز رعایت کنید. کسی که حقوق دشمن خود را رعایت نکند نمی تواند حقوق خود را هم رعایت کند.
عاقبت کار خلخالی در 57 باید برای همه ی ما آموزنده باشد.

اینکه فلانی «تواب»بوده یا نبوده، «جاسوس و جنایکار» بوده یا نبوده؛ «چکار کرده یا نکرده» ، برای سایت پوشیده است. سایت آنجا نبوده ، ندیده است. کار سایت این چیزها نیست. بنابرین حقوق بشری طرف مقابل را رعایت کنید.

بسیاری از ماها زندانی یکی دو رژیم بودیم، نظیر این ماجراها که شما و آقای ابراهیمی تعریف میکنید دیده ایم. ما هم تواب،جاسوس،شکنجه گر، خیانتکار،قهرمان، کشته، دیده ایم. ما راهم لو داده اند. ولی اگر بخواهیم علیه کسی با نام مشخص اتهامی مطرح کنیم آنرا در دادگاه با مدارک کافی عنوان میکنیم. کسی نمی آید «اینجا و آنجا» جاروجنجال راه بیاندازد.
یا فکر میکنید این تنها شما هستید که چنین چیزهایی دیده اید؟ واقعیت این است که خیلی ها این تجارب را دارند. ولی راه اصولی طرح آنرا هم مد نظر دارند. و دنبال «جار و جنجال» نیستند و حداقل«حقوق انسانی» طرف مقابل را نیز رعایت میکنند.
شما فکر میکنید « دهها زن و دختر و پسر فدایی» کم از این ماجراها دیده اند؟ چرا اینجا و آنجا جار و جنجال راه نمیاندازند. یا فکر میکنید اینان مشکلات خود را فراموش کرده اند؟یا بخشیده اند؟ حقیقت این است که راه اصولی طرح مسئله را میدانند و دنبال هیاهو نیستند.
قسمتی از اتهامات که به طرف مقابل نسبت داده شده:
1- «گ. »سطح «همکاری» بالایی را با پاسداران زندان داشت.
2- سرکوب زندانیان
3- شکنجه
4- و حتی اعدام آنان نقش داشته است. ...»
و غیره.
انتشار چنین اتهاماتی در مورد یک شخص حقیقی در «اینجا و آنجا» درست نیست و مسایل تنها باید از راه قانونی دنبال شود.
حقوق طرف مقابل هم باید رعایت بشود. یا باید مطلب بدون نام بردن از «شخص و افراد» منتشر شود.