سنگسار در دین وآئین زرتشتی
Anonymous
سنگسار در دین وآئین زرتشتی
بسیار دیده می‌شود که زرتشتیان و باستان‌گرایان افراطی، موضوع سنگسار در اسلام را به عنوان یک نقطه ضعف مطرح می‌کنند. در حالی که سنگسار در اسلام، فقط مربوط به حالتی استثنایی است، یعنی زنای زن محصنه یا مرد محصن (متأهل) و البته شرایط و مفاد آن به قدری پیچیده و شگفت‌انگیز طرح‌ریزی شده که کمتر زناکننده‌ای به آن صورت مجازات شود. به هر روی هر منصف خردمندی اگر از شرایط و جوانب قانون سنگسار در فقه اسلامی آگاه باشد، ایرادی بر آن نمی‌گیرد.[۱] گفتنی است، سنگسار در جامعه و آیین زرتشتی نیز به وفور وجود داشته است. هرچند امروزه جامعه‌ی زرتشتیان به دلیل نداشتن اهرم سیاسی و حکومتی، از اجرای قوانین خود مهجورند، لیکن اصل وجود سنگسار به عنوان یک مجازات رایج را می‌توان در متون تاریخی به روشنی مشاهده نمود. در ادامه به مواردی اشاره می‌کنیم:
در باب چهل و ششم از رساله‌ی «صد در نثر» که یکی از مهم‌ترین متون حقوقی و فقهی زرتشتی است، چنین نوشته شده: «اینکه چون مردم، چهارده ساله باشند کُشتی [کمربند مقدس و نشانه‌ی دین زرتشتی] برباید بستن. چه دستوران گفته‌اند که آن نه ماه که در شکم مادر بوده‌اند هم اندر حساب باید گرفتن! چه در دین ما کاری بهتر از کُشتی داشتن نیست. بر مرد و زن فریزوانست، و به روزگار پیشین اگر کسی پانزده ساله تمام شدی و کشتی نداشتی او را به سنگسار کردندی که نان و آب بر وی حرام است».[۲] همین گفتار در ترجمه‌ی دانشمند اوستاشناس، وِست (E. W. West) که چنین آمده:
در باب چهل و ششم از رساله‌ی «صد در نثر» که یکی از مهم‌ترین متون حقوقی و فقهی زرتشتی است، چنین نوشته شده: «اینکه چون مردم، چهارده ساله باشند کُشتی [کمربند مقدس و نشانه‌ی دین زرتشتی] برباید بستن. چه دستوران گفته‌اند که آن نه ماه که در شکم مادر بوده‌اند هم اندر حساب باید گرفتن! چه در دین ما کاری بهتر از کُشتی داشتن نیست. بر مرد و زن فریزوانست، و به روزگار پیشین اگر کسی پانزده ساله تمام شدی و کشتی نداشتی او را به سنگسار کردندی که نان و آب بر وی حرام است».[۲] همین گفتار در ترجمه‌ی دانشمند اوستاشناس، وِست (E. W. West) که چنین آمده: