خطاب به امضاء کنندگان بیانیه
Anonymous
خطاب به امضاء کنندگان بیانیه«حاکميتِ ملیِ" ايران مطلقاً تقسيم پذير نيست»
جای بسی تأسف است چنین بیانیه ضد انسانی و ضد عدالتی با امضاء کسانی انتشار یافته که بزعم خودشان,البته, به خاطر دفاع از حقوق انسان‌ها و برقراری عدالت اجتماعی به زندان افتاده اند, غافل از اینکه ازهر پان ایرانیستی دو آتشه ترند. روشنفکرنماها ئی هم که بسترساز سیاست رضاخانی برای تحقق , ایران باید یک ملت باشد با یک زبان وبا یک لباس, ازهمین قماش بودند ویا این‌ها از هما قماش هستند.
اگر این ذات عالی های روشن‌فکر نما این همه بیعدالتیها و تبعیضات و کشت وکشتارهاری قرن اخیر را که از طرف ملت یا گروه اتنیکی دیکتاتور سی در صدی فارس ( بنا به فرموده وزیر آموزش و پرورش خودشان) در حق بقیه 70 در صدی اعمال میشود, نمی بینند و بنام دفاع از تمامیت خاک ایران, حق وحقوقی به ملتهای غیر فارس قائل نمیشوند, بهتر است همان جا پشت میله ها بمانند, چون راست گفته اند: طرفداران ظلم وبی عدالتی روزی خود در چنگ ظالمان گرفتار میشوند.
برنامه پرگار در بی بی سی که در آن آقای صالح کامرانی, خانم دکتر سیمین صبری و آقای فرهنگ جهان پور به بحث و اظهار نظر در باره هویت طلبی آزربایجانی ها پرداخته بودند, ظاهراً به این عالی جنابان خیلی گران آمده و سراسیمه و هولناک سر به همه جا زده و چیزهائی سر هم کرده وچنین مینویسند:
(اين همه درحالی ست که؛ يگانگیِ ملی ايران (ايران؛ يک کشور، يک ملت)، بخش ناپذيریِ حاکميتِ ملی ايران national sovereignty، استقلالِ ملیِ ايران و تماميت ارضیِ ايران، چهارچوبی ست مسلم و پولادين که از پشتيبانیِ قاطع و بی تفسيرِ عالی ترين اسنادِ حقوقیِ بين المللی برخوردار ست؛ چنان که پايبندی و احترام به تماميت ارضی و استقلالِ سياسیِ کشورها در زمره یِ "اصول"ِ سازمانِ ملل متحد در بندِ ۴ از ماده یِ ۲ِ سندِ "منشورِ مللِ متحد" آمده ست؛ و يا همين سازمان در بندِ ۴ از ماده یِ ۸ ِ سندِ پيوستِ اعلاميه یِ جهانیِ حقوقِ بشر- "اعلاميه یِ مربوط به حقوقِ اشخاصِ متعلق به اقليت هایِ ملی يا قومی، دينی و زبانی" به صراحت می گويد: «هيچ موردی در اعلاميه یِ حاضر نبايد چنان تفسير و تعبير شود که "فعاليتی" مغاير با "هدف و اصولِ" سازمانِ ملل متحد، از جمله برابریِ حاکميت، تماميتِ ارضی و استقلالِ سياسیِ کشورها را مجاز بداند» )
ما چرا عالی جنابان امضاء کننده این بیانیه به بند 1 و 55 منشور سازمان ملل متحد توجه ندارند؟ که در آن صریحاً , حق تایین سرنوشت ملتها را , بااکثریت درسال 1967 به تصویب رسانده است و به همین سبب است که در چند دهه اخیر مستقل شدن بیش از صد ناسیون در دنیا وبه همان تعداد از هم پاشیدگی کشورها ی چند ملیتی , از مقبولیت سازمان ملل و ملتها ی دیگر بر خوردار است. مگر ایران چه چیزی بیشتر از آن یکی ها دارد که تجزیه نشود؟ مگر مطلقاً با زور و تزویر و کشتار هزاران بی‌گناه از جوانان غیر فارس , یکپارچه نگاه داشته نشده است؟
برنامه پرگار در بی بی سی که در آن آقای صالح کامرانی, خانم دکتر سیمین صبری و آقای فرهنگ جهان پور به بحث و اظهار نظر در باره هویت طلبی آزربایجانی ها پرداخته بودند, ظاهراً به این عالی جنابان خیلی گران آمده و سراسیمه و هولناک سر به همه جا زده و چیزهائی سر هم کرده وچنین مینویسند:
(اين همه درحالی ست که؛ يگانگیِ ملی ايران (ايران؛ يک کشور، يک ملت)، بخش ناپذيریِ حاکميتِ ملی ايران national sovereignty، استقلالِ ملیِ ايران و تماميت ارضیِ ايران، چهارچوبی ست مسلم و پولادين که از پشتيبانیِ قاطع و بی تفسيرِ عالی ترين اسنادِ حقوقیِ بين المللی برخوردار ست؛ چنان که پايبندی و احترام به تماميت ارضی و استقلالِ سياسیِ کشورها در زمره یِ "اصول"ِ سازمانِ ملل متحد در بندِ ۴ از ماده یِ ۲ِ سندِ "منشورِ مللِ متحد" آمده ست؛ و يا همين سازمان در بندِ ۴ از ماده یِ ۸ ِ سندِ پيوستِ اعلاميه یِ جهانیِ حقوقِ بشر- "اعلاميه یِ مربوط به حقوقِ اشخاصِ متعلق به اقليت هایِ ملی يا قومی، دينی و زبانی" به صراحت می گويد: «هيچ موردی در اعلاميه یِ حاضر نبايد چنان تفسير و تعبير شود که "فعاليتی" مغاير با "هدف و اصولِ" سازمانِ ملل متحد، از جمله برابریِ حاکميت، تماميتِ ارضی و استقلالِ سياسیِ کشورها را مجاز بداند» )
ما چرا عالی جنابان امضاء کننده این بیانیه به بند 1 و 55 منشور سازمان ملل متحد توجه ندارند؟ که در آن صریحاً , حق تایین سرنوشت ملتها را , بااکثریت درسال 1967 به تصویب رسانده است و به همین سبب است که در چند دهه اخیر مستقل شدن بیش از صد ناسیون در دنیا وبه همان تعداد از هم پاشیدگی کشورها ی چند ملیتی , از مقبولیت سازمان ملل و ملتها ی دیگر بر خوردار است. مگر ایران چه چیزی بیشتر از آن یکی ها دارد که تجزیه نشود؟ مگر مطلقاً با زور و تزویر و کشتار هزاران بی‌گناه از جوانان غیر فارس , یکپارچه نگاه داشته نشده است؟