هنوز از جزئیات ترور اسماعیل هنیه اطلاعات دقیقی منتشر نشده است. تصاویر جنازه ها و ویدئوهای مراجع کنندگان به محل اقامت اسماعیل هنیه، از انظار عموم پنهان مانده تا روایت حکومتی در مورد ترور او اذهان عموم را مدیریت کند.
برخی رسانه ها، ترور رهبر سیاسی حماس در تهران را به اسرائیل نسبت می دهند. موضعگیری های تا کنونی، عمدتن مبتنی بر تئوری توطئه و عملکرد شبکه های نفوذی اسرائیل است. بزرگنمایی از قدرت موساد، به مذاق دولت اسرائیل خوش می آید و از سوی دیگر حکومت اسلامی با استفاده از همین شرایط، با مترسک اسرائیل و امریکا، ماهیت تروریستی و جنایتکارانه خود را در سایه قرار می دهد.
سرنخ های رویدادهای سیاسی، به منافع دول، شبکه های مافیایی و باندهای حاکم بر ایران وصل هستند. برای ارائه ارزیابی دقیق از یک رخداد، بدون تردید بایستی بستر ویا متن رخداد را فهمید و اسیر سطحی نگری نشد و فراتر از تئوری توطئه و تحلیل های پلیسی، منافع طرفین را شناخت.
اسرائیل در محاصره گروه های تروریستی – اسلامی قرار دارد. چهره های جنایتکارانه و بربرمنشانه این گروه ها را در هفتم اکتبر توسط حماس، در 45 سال گذشته در پراتیک مافیاهای اسلامگرایان حاکم بر ایران و نیز داعش و طالبان و .. جهانیان مشاهده کردند.
رویکرد کشیدن دندان های زهرآگین ستیزه جویان فلسطین و نابودی حماس توسط دولت وقت اسرائیل، سیاستی آمیخته به انتقامجویی کور از فلسطینیانی شد که خود، خواهان همزیستی مسالمت آمیز با شهروندان اسرائیل هستند و توسط گروه تروریستی حماس گروگان گرفته شده اند. کوشش برای ایجاد تفاهم میان گروه های فلسطینی و دستیابی به صلح با اسرائیل، آغاز روندی بود که با همدلی اسماعیل هنیه و واسطه گری چین آغاز شده بود. هرچند همکاری با جریان های تروریستی نظیر حماس توسط نیروهای لائیک و دمکرات نه قابل تصور است و نه بسود مردم فلسطین می باشد.
سیاست همبستگی میان گروه های فلسطینی، بیش از هرچیز، به ریشه سرمایه گذاری 45 ساله حکومت اسلامی برای فلسطین و موقعیت حکومت اسلامی ضربه وارد می کرد. عاملین و آمرین سیاست حذف نقش حکومت اسلامی در رویدادهای فلسطین و شکستن نمکدان توسط نمک خورهای رژیم اسلامی، نمی تواند برای سران حکومت اسلامی قابل تحمل باشد.
طبق منطق منافع اسرائیل و حکومت اسلامی در منطقه، می بایستی حکومت اسلامی در ترور اسماعیل هنیه از اسرائیل سبقت می گرفت و به نظر میرسد که چنین شد. دولت نتانیاهو همه کوشش خود را معطوف به جلب بزرگترین جبهه جهانی ممکن برای جنگ با ایران و در عین حال خنثی کردن روسیه و چین بکار گرفته است.
سیاست های حکومت اسلامی در منطقه و جهان، نتنها هیچگونه نسبتی با منافع و خواست ملت ایران ندارد، بلکه در تضاد بنیادی و ویرانگرانه با منافع کشور و ملت است.
هنگامی سران حکومت اسلامی کمر به نابودی ملت و کشور بسته اند، سیاست انقلابی، همانا کشیدن صندلی قدرت از زیر پای حاکمان است. اگر بی تفاوت بنشینیم و نظاره گر باشیم، حاکمان، ایران را به نابودی می کشانند. عشق به حفاظت از ایران تاریخی مان و مردمانش، جامعه شهروندی را به خیابان و قیام برای تعیین سرنوشت ملت ایران بدست خود خواهد کشاند. و کیست که نداند دشمن اصلی مردم و میهن ما، حکومت اسلامی است؟
“مقام های ایران به دیپلمات های کشورهای عربی گفته اند: اهمیتی نمی دهند که حمله تلافی جویانه به اسرائیل موجب جنگ گردد”. اما جنگ برای ملت ایران اهمیت دارد و تمام مصیبت های جنگ بر سر مردم فرود می آیند. برای ملت ایران که سرنوشت خود را تابع ماجراجویی های پان اسلامیستی حاکمان نمی کند و ناظر قیام مردمی در بنگلادش و تسخیر سنگر دولت توسط نسل جوان هست، قیام ملی در داخل کشور، خردمندانه ترین و شجاعانه ترین پاسخ به جنگ خارجی و سیاست فدا کردن ایران برای غزه و لبنان است.
اقبال اقبالی
06.08.2024
افزودن دیدگاه جدید