آ.ائلیار عزیز
Anonymous
آ.ائلیار عزیز
به نظر من هم، بهترین گزینه عدم فروپاشی و توسعه دموکراتیک متمدنانه است و من هم ارزو می کنم کاش کشور ما هم مثل سوئیس و کانادا و دهها کشور دیگر بود و هیچ کس و هیچ ملیتی برای رسیدن به خواسته هایش به امید و یا به دنبال فروپاشی کل کشور نبود، حتی کاش الیت حاکم بر ایران به اندازه مردم افغانستان آزاد اندیش بودند(در زمینه ملیتها)
اگر شرایط افغانستان در ایران حاکم بود می توانستیم تصور بکنیم که با تلاش بیشتر می توانیم زمینه های رشد دموکراسی و اقتصاد را فراهم بکنیم ولی هیچ وقت به فکر فروپاشی کشور نمی افتادیم ولی شرایط حاکم بر ایران، فرو پاشی را گریز ناپذیر گرده است. این داستان همانند آن است که کسی پیش بینی زلزله ای را در آینده بکند/ در مقابل آن، گفتن این که زلزله بد است و یا خوب است به هیچ کاری نمی آید، یا باید با اصول علمی ثابت بکنیم که در این منطقه امکان زلزله نیست و یا تمهیدادتی بیاندیشیم که هنگام وقوع زلزله کمترین آسیب را ببینیم
در مورد متن ترکی مقاله تا حدود زیادی حق با شماست، مقالات باید به نحوی نوشته شوند که برای بیشتر فعالان قابل درک باشند البته باز هم تاکید می کنم که برای بیشتر فعالان، زیرا مستمع چنین مقالات مردم کوچه و بازار نیستند و طبیعتا کسانی که به فارسی مقاله می نویسند نیز، مقاله خود را با این دیدگاه که یک فرد با سواد ابتدایی بتواند آنرا درک بکند، نمی نویسند
کاش می توانستم مقاله ای بنویسم که هم اندیشه خودم را بتوانم بیان بکنم و هم برای همه مردم قابل درک باشد. متاسفانه خودم را دارای آن قدرت نمی بینم (هر چند برای رسیدن به آن تلاش می کنم ) لذا حداقل سعی می کنم که غلط ننویسم
در مورد متن ترکی مقاله تا حدود زیادی حق با شماست، مقالات باید به نحوی نوشته شوند که برای بیشتر فعالان قابل درک باشند البته باز هم تاکید می کنم که برای بیشتر فعالان، زیرا مستمع چنین مقالات مردم کوچه و بازار نیستند و طبیعتا کسانی که به فارسی مقاله می نویسند نیز، مقاله خود را با این دیدگاه که یک فرد با سواد ابتدایی بتواند آنرا درک بکند، نمی نویسند
کاش می توانستم مقاله ای بنویسم که هم اندیشه خودم را بتوانم بیان بکنم و هم برای همه مردم قابل درک باشد. متاسفانه خودم را دارای آن قدرت نمی بینم (هر چند برای رسیدن به آن تلاش می کنم ) لذا حداقل سعی می کنم که غلط ننویسم