در حمایت از آزادی مطبوعات و
Anonymous
در حمایت از آزادی مطبوعات و قلم و بیان من هم شارلی ابدو هستم !1500 امضا علیه آزادی مطبوعات و بیان در قرن بیست و یکم !
July 5, 2015 at 12:33pm
اخیرا برنامهای با شرکت بنده و تنی چند از دوستان در بیبیسی پخش شد که در آن مساله ستم ملی در ایران و راه کارهای برون رفت از آن مذاکره شد .بگذریم از تهدیدها و فحاشی های اروتیک و لمپنی ناب از طرف افراد ناشناس در اینترنت که شخصا دریافت کرده ام که با توجه به بافت جامعه استبداد زده ایران چندان دور از انتظار نیست, اما بسیار جالب است که عدّه ای حتا چنان در کنترل احساسات خود به مشقت افتادند که در روز روشن اقدام به جمع امضا علیه بیبیسی این رسانه همگانی بینالمللی و مجری آن کردهاند! باورش مشکل است اما حقیقت است.
شاید این قشر از افرادی که خود را " ایرانی غیور" مینامند تنها گروهی هستند که در قرن حاضر در دنیای امروزی علیه آزادی مطبوعات و در اعتراض به آزادی بیان افرادی در یک برنامه کمپین امضا جمع میکنند! این افراد برخلاف آنچه در وحله اول به نظر میرسد عضو طالبان و داعش یا طرفداران استبداد خمینی نیستند و حتا ادعاهای آزاد منشانه دارند از جمله این که مفتخر به داشتن پادشاهی هستند که اولین منشور حقوق بشر را آنهم 2500 سال پیش در دوران برده داری نوشته است !
به تشابهات بینظیر در متن این طومار و این سخنرانی تاریخی خمینی دقّت کنید ا
https://www.facebook.com/video.php?v=818263548235098&pnref=story
بانوان و آقایان مدّعی هستند بیبیسی "وحدت ملی " را با این برنامه به خطر انداخته است! سوال این است که این چه " وحدتی" است که با یک برنامه تلویزیونی و تبادل افکار آزاد از هم فرو میپاشد !؟ این چه وحدتی است که لازمه نگاهداری آن نه تنها سرکوب مللیتها در ایران و حتا تررویزه کردن مطبوعات و رسانه ها , بیبیسی و تلاش بر تحمیل خود سانسوری در برنامه بیبیسی است.
ترورها و قتل های جمهوری اسلامی نیز با نام "به خطر افتادن اسلام و مصلحت نظام" صورت میگیرد که تنها منطق حکومتهای دیکتاتوری یا افراد دیکتاتور میباشد آنجا که با افکاری روبه رو میشوند که تهدید بر منافع آنها است یا افکاری باب میل شان نیست . این افراد به این ابزار فرومایه که در شان انسان آزاده نیست دست میازند چون منطق مقابله با آن را چون انسانی منطقی و آزاده ندارند و تحمل شنیدن آن بر آنها مشکل است به هر وسیله ای از قتل و تهدید و طومار متوسل میشوند که صداها و افکار نا خوشایند را خاموش کنند. راه کار دیکتاتور چیزی جز این نیست که مقابله فیزیکی کند آنجا که مقابله منطقی را به ضرر منافع و نهایتان باخت خود میبیند .
قشر دگماتیست اگر حاکم هستند مخالفان را میکشند و علیهِ مطبوعات و رسانه هایی هم که افکار مخالفان آنها را در خارج پخش میکند کمپین امضا جمع
میکنند.جای خوشبختی است که این دسته صدها رسانه و تریبون را صاحبند که میتوانند نظرات خود را نه در مورد بیبیسی (که کسی حقّ ندارد آزادی مدیا را قدقن
کند) اما در مورد موضوع برنامه ارائه دهد. اما جنبشهای رهائی بخش ملی در ایران جز چند مورد استثنا حتا یک رسانه آزاد و بیطرف را صاحب نیستند !
http://iranazar.org/?p=36330
------------------------------------------------
من هم شارلی ابدو هستم
برای ازادی بیان همگان و علیه خشونت دینی و هر خشونت دیگری که آزادی بیان را محدود می کند.
انتقاد از مبانی و مقدسات همه دینها و همه عقاید و مکاتب بشری در قالب طنز، کاریکاتور، مقاله، داستان، شعر، نقاشی، فیلم، نمایش و...... حق همگان است همان گونه که دفاع از مقدسات و مبانی دینها و عقاید و مکتبهای بشری نیز در قالب مقاله، طنز، اثار هنری و ادبی و.. حق همگان است.
کلام را با کلام و هنر را با هنر یا انتقاد پاسخ باید داد نه با گلوله و زندان و سانسور.
(این کلمات را دوستی نوشت، کلمات من هم هستند)
به تشابهات بینظیر در متن این طومار و این سخنرانی تاریخی خمینی دقّت کنید ا
https://www.facebook.com/video.php?v=818263548235098&pnref=story
بانوان و آقایان مدّعی هستند بیبیسی "وحدت ملی " را با این برنامه به خطر انداخته است! سوال این است که این چه " وحدتی" است که با یک برنامه تلویزیونی و تبادل افکار آزاد از هم فرو میپاشد !؟ این چه وحدتی است که لازمه نگاهداری آن نه تنها سرکوب مللیتها در ایران و حتا تررویزه کردن مطبوعات و رسانه ها , بیبیسی و تلاش بر تحمیل خود سانسوری در برنامه بیبیسی است.
ترورها و قتل های جمهوری اسلامی نیز با نام "به خطر افتادن اسلام و مصلحت نظام" صورت میگیرد که تنها منطق حکومتهای دیکتاتوری یا افراد دیکتاتور میباشد آنجا که با افکاری روبه رو میشوند که تهدید بر منافع آنها است یا افکاری باب میل شان نیست . این افراد به این ابزار فرومایه که در شان انسان آزاده نیست دست میازند چون منطق مقابله با آن را چون انسانی منطقی و آزاده ندارند و تحمل شنیدن آن بر آنها مشکل است به هر وسیله ای از قتل و تهدید و طومار متوسل میشوند که صداها و افکار نا خوشایند را خاموش کنند. راه کار دیکتاتور چیزی جز این نیست که مقابله فیزیکی کند آنجا که مقابله منطقی را به ضرر منافع و نهایتان باخت خود میبیند .
قشر دگماتیست اگر حاکم هستند مخالفان را میکشند و علیهِ مطبوعات و رسانه هایی هم که افکار مخالفان آنها را در خارج پخش میکند کمپین امضا جمع
میکنند.جای خوشبختی است که این دسته صدها رسانه و تریبون را صاحبند که میتوانند نظرات خود را نه در مورد بیبیسی (که کسی حقّ ندارد آزادی مدیا را قدقن
کند) اما در مورد موضوع برنامه ارائه دهد. اما جنبشهای رهائی بخش ملی در ایران جز چند مورد استثنا حتا یک رسانه آزاد و بیطرف را صاحب نیستند !
http://iranazar.org/?p=36330
------------------------------------------------
من هم شارلی ابدو هستم
برای ازادی بیان همگان و علیه خشونت دینی و هر خشونت دیگری که آزادی بیان را محدود می کند.
انتقاد از مبانی و مقدسات همه دینها و همه عقاید و مکاتب بشری در قالب طنز، کاریکاتور، مقاله، داستان، شعر، نقاشی، فیلم، نمایش و...... حق همگان است همان گونه که دفاع از مقدسات و مبانی دینها و عقاید و مکتبهای بشری نیز در قالب مقاله، طنز، اثار هنری و ادبی و.. حق همگان است.
کلام را با کلام و هنر را با هنر یا انتقاد پاسخ باید داد نه با گلوله و زندان و سانسور.
(این کلمات را دوستی نوشت، کلمات من هم هستند)