E_Z_A گرامی، با شعار «جنگ
آ. ائلیار
E_Z_A گرامی، با شعار «جنگ مسلحانه -استقلال-سوسیالیسم » میخواهد مسئله آذربایجان را حل کند:
1- این شعار سه مقوله ای یک شعار «ناسیونال-سویالیستی ست». که در جریان حزب نازی آلمان امتحان شده است.
و همینطور توسط انوز خوجه و مانندهای او.
چپ آذربایجان وقتی میتواند چپ باشد که تکلیف خود را با ناسیونالیسم مشخص کند. متأسفانه دوستان سول گوناذ و مانند های آن هنوز این آگاهی را نیافته اند و در ورطه ی ««ناسیونال-سوسیالیسم» درجا میزند بدون اینکه به فرجام آن بیاندیشند.
«تحقق حقوق آری-ناسیونالیسیم نه!»
2- در ایران شعار سوسیالیسم تحقق ناپذیر است. تحقق سوسیالیسم در یک کشور ممکن نیست و تر لنینی عملا نادرستی خود را نشان داد. سوسیالیسم تنها در مقیاس جهانی میتواند تحقق یابد با وجود شرایط تحقق آن.
3- مسئله ی آذربایجان یک مشکل سیاسی ست. مسئله ی سیاسی راه حل درست اش «سیاسی» ست - نه نظامی.
مسئله ملی در ایران راه حل نظامی ندارد. تلاش کردها و پیشه وری هم این اصل را نشان داده است.
همینطور بیش از 30 هزار کشته در ترکیه.
4- کاراترین سلاح تبعیض دیدگان «رأی دموکراتیک اکثریت آنان برای رفع تبعیض» است. که هم داخل و هم جهان را میتواند
به حقانیت خود متقاعد کند.
5- شعار «جنگ مسلحانه در جنبش ملی » شعار حکومتی هاست که میخواهند تز« جنگ تروریستی» را عملا به داخل و خارج اثبات کنند و «جنبش رفع تبعیض» را برای همیشه توسط نیروی نظامی حکومتی تا دندان مسلح خود نابود کنند. حرکت مسالمت آمیز رفع تبعیض در آذربایجان عملا تا کنون به این دام نیافتاده است.
6- تحقق درست شعار «دموکراسی - فدرالیسم- در صورت انتخاب دموکراتیک اکثریت تبعیض دیدگان، استقلال» به چگونگی
«محتوای عملی آن با اجبار مردمی » بستگی دارد. خود مقولات حاوی چیزی مهمی نمی توانند باشند. تنها محتویات آنهاست که می تواند مشکلی را حل کند-به شرطی که «اجبار رأی دموکراتیک اکثریت مردم» از آن پشتیبانی کند. و این حاصل نمیشود مگر با «نیروی عملا متحد "اکثریت سیاسی - مردمی" مثلا آذربایجان یا دیگرجاها در ایران»؛ با "استراتژی-تاکتیک » درست مسالمت آمیز، که در شعار بالا منعکس است.
7- درخت هیچ ستمی از جا کنده نمی شود ، مگر اینکه آنرا براندازی. و هیچ حقی تحقق نمی یابد مگر اینکه «اجبار دموکراتیک مردمی» آنرا به اجرا درآورد. کلمات پاکتی از قبیل- آزادی-دموکراسی-استقلال-فدرالیسم و..- همه خالی اند، مگر اینکه چیز معلومی را درون پاکت بگذاری. و آنرا نیز تحقق بخشی.
8- معیار سیاست درست و غلط ، «اشک و لبخند کودکان ایران» است. هرجا سیاست، اشک برچشمان کودکان نشاند باید دانست که غلط است. و هرجا لبخند برگونه یشان نشاند باید دانست که عمل درست است. «اشک و لبخند کودکان» شاقول سیاست درست در قرن ماست.
9- متاسفانه بیشتر سیاستهایی که تاکنون در مورد حل مسئله ملی در ایران ارائه شده طبق شاقول «اشک و لبخد کودکان» مردود است. راه حلی بیاورید که با شاقول سیاست مدرن بخواند.
10- «حق انتخاب» داوطلبانه، برای خلقها ی ایران ، جهت ماندن یا نماندن در داخل کشور، مسالمت آمیز است. که در فضای دموکراتیک میتواند تحقق یابد. جنگ مسلحانه ناقض حق انتخاب داوطلبانه در فضای مسالمت و دموکراتیک است. در فضای جنک «انتخاب آگاهانه،آزادانه، مسالمت آمیز، دموکراتیک» وجود ندارد. به هیچ بهانه ای نمی توان این انتخاب را با شرایط خاص انسانی خود نقض کرد. سیاست سوسیالیستی نمی تواند متضاد با «آزادی انتخاب داوطلبانه» باشد. اگر باشد ربطی به سوسیالیستی بودن آن ندارد. «ناسیونالیست- سوسیالیستها» نمی توانند سیاست سوسیالیستی مبتی بر حق انتخاب داوطلبانه پیشه کنند. که خلاف شعار «جنگ و استقلال» آنهاست. و از این رو نیز نمی توانند سوسیالیست باشند.
مسئله ملی در ایران راه حل نظامی ندارد. تلاش کردها و پیشه وری هم این اصل را نشان داده است.
همینطور بیش از 30 هزار کشته در ترکیه.
4- کاراترین سلاح تبعیض دیدگان «رأی دموکراتیک اکثریت آنان برای رفع تبعیض» است. که هم داخل و هم جهان را میتواند
به حقانیت خود متقاعد کند.
5- شعار «جنگ مسلحانه در جنبش ملی » شعار حکومتی هاست که میخواهند تز« جنگ تروریستی» را عملا به داخل و خارج اثبات کنند و «جنبش رفع تبعیض» را برای همیشه توسط نیروی نظامی حکومتی تا دندان مسلح خود نابود کنند. حرکت مسالمت آمیز رفع تبعیض در آذربایجان عملا تا کنون به این دام نیافتاده است.
6- تحقق درست شعار «دموکراسی - فدرالیسم- در صورت انتخاب دموکراتیک اکثریت تبعیض دیدگان، استقلال» به چگونگی
«محتوای عملی آن با اجبار مردمی » بستگی دارد. خود مقولات حاوی چیزی مهمی نمی توانند باشند. تنها محتویات آنهاست که می تواند مشکلی را حل کند-به شرطی که «اجبار رأی دموکراتیک اکثریت مردم» از آن پشتیبانی کند. و این حاصل نمیشود مگر با «نیروی عملا متحد "اکثریت سیاسی - مردمی" مثلا آذربایجان یا دیگرجاها در ایران»؛ با "استراتژی-تاکتیک » درست مسالمت آمیز، که در شعار بالا منعکس است.
7- درخت هیچ ستمی از جا کنده نمی شود ، مگر اینکه آنرا براندازی. و هیچ حقی تحقق نمی یابد مگر اینکه «اجبار دموکراتیک مردمی» آنرا به اجرا درآورد. کلمات پاکتی از قبیل- آزادی-دموکراسی-استقلال-فدرالیسم و..- همه خالی اند، مگر اینکه چیز معلومی را درون پاکت بگذاری. و آنرا نیز تحقق بخشی.
8- معیار سیاست درست و غلط ، «اشک و لبخند کودکان ایران» است. هرجا سیاست، اشک برچشمان کودکان نشاند باید دانست که غلط است. و هرجا لبخند برگونه یشان نشاند باید دانست که عمل درست است. «اشک و لبخند کودکان» شاقول سیاست درست در قرن ماست.
9- متاسفانه بیشتر سیاستهایی که تاکنون در مورد حل مسئله ملی در ایران ارائه شده طبق شاقول «اشک و لبخد کودکان» مردود است. راه حلی بیاورید که با شاقول سیاست مدرن بخواند.
10- «حق انتخاب» داوطلبانه، برای خلقها ی ایران ، جهت ماندن یا نماندن در داخل کشور، مسالمت آمیز است. که در فضای دموکراتیک میتواند تحقق یابد. جنگ مسلحانه ناقض حق انتخاب داوطلبانه در فضای مسالمت و دموکراتیک است. در فضای جنک «انتخاب آگاهانه،آزادانه، مسالمت آمیز، دموکراتیک» وجود ندارد. به هیچ بهانه ای نمی توان این انتخاب را با شرایط خاص انسانی خود نقض کرد. سیاست سوسیالیستی نمی تواند متضاد با «آزادی انتخاب داوطلبانه» باشد. اگر باشد ربطی به سوسیالیستی بودن آن ندارد. «ناسیونالیست- سوسیالیستها» نمی توانند سیاست سوسیالیستی مبتی بر حق انتخاب داوطلبانه پیشه کنند. که خلاف شعار «جنگ و استقلال» آنهاست. و از این رو نیز نمی توانند سوسیالیست باشند.