معمای گرامی،
به نظر من اگر مقاله‌ای با نام من منتشر شود و شما مضمون و ایده آن مقاله را به نقد بکشید و بعدا من نوشتن آن مقاله را تکذیب کنم، شما نیازی به عذرخواهی ندارید و لازم نیست مقاله خودتان را حذف کنید زیرا مضمونی را به نقد کشیده‌اید که در رسانه‌ها منتشر شده است و آن ایده همچنان پابرجاست.
ولی اگر شما در نقد خودتان به شخص من بپردازید و بنویسید که بهنام چنین است و چنان است، مسلما پس از تکذیب من، اخلاقا درست این است که شما از بهنام عذرخواهی کنید.
بیانیه‌ای در رسانه‌ها با امضای 15 تن از زندانیان منتشر شده و بعدا 6 نفر از این 15 نفر، نوشتن آن بیانیه را تکذیب کرده‌اند.
من در نوشته خودم، بدون اینکه امضای زندانیان را تایید یا تکذیب کنم، مضمون آن و ایده‌های مطرح در آن را به نقد کشیده‌ام. من اشخاص را نقد نکرده‌ام. به کسی اتهام نزده‌ام و به کسی توهینی نکرده‌ام. به همین دلیل
معمای گرامی،
معمای گرامی،
اژدر بهنام
به همین دلیل فکر نمی‌کنم که باید از کسی عذرخواهی کنم و یا توبه نامه مورد نظر شما را بنویسم و یا نوشته را حذف کنم.