دیدن لکه سیاه سر، درچاه ظلمت،

دیدن لکه سیاه سر، درچاه ظلمت، فیلمهای گانگستری یاد آدم می افته. بعضیها بجای تاثیر گرفتن از فضای باز، با ادا و اطوار فیلم بازی میکنن. تا جلب توجه بکنن. ایشون بجای تحلیل سیاسی، میخوان خوشونو بصورت ابهام آمیز مطرح بکنن، و شهرت بگیرن. در چاه ظلمت کسی شهرت نمیگره. دوست مان آقا صمد، گله داره از خواننده. خب. باباجون، آقای اژدر بهنام خدا وکیلی، حرفشو بی باک و روشن میزنه. چه من قبول دارم، یا ندارم. خودشو هم پنهون نمیکنه. و بخاطرهمین هم مورد توجه خواننده اس. همین توجه رو خواننده از شما دریغ نمیکنه. خب باید بدونه کی هستی برادر؟ اگه کسی از نشون دادن چهره شرمگینه؟ چرا آخه؟ این برای خواننده سئواله. آدم سیاسی باید جسور باشه. مشکل مردمو گفتن که شرم نداره. یکی موافقه یکی مخالف.اینکه چیز تازه ای نیس. سیاست پدرسوخته همینه. یا موافقی یا مخالف. قائم کردن خود چه معنی میده؟