جناب آقای معانی ترک ، در شعر

که شعرا در مورد این زیبایی هم قلمفرسایی کرده اند ، اگر فارسها زیباتر از ترکها بودند چرا شعرای فارس در مورد زیبایی فارسها چیزی ننوشتند . حالا بنگرید به قسمتی از شعر این شعرا که در مورد زیبایی ترکان گفته و حتی گاهی خودرا سگ درگاه آنها توصیف نموده اند :
امیر خسرو دهلوی میگوید :
ای ترک کمان ابرو، من کشته ابرویت/
ملک همه چین و هند، ندهم به یکی مویت)
وقتی به طفیل گوی بنواز سرم آخر/
تا چند به هر زخمی حسرت خورم از کویت)
گفتی که بدین سودا غمناک چه می گردی/
آواره دلی دارم در حلقه گیسویت)
شبها همه کس خفته جز من که به بیداری/
افسانه دل گویم در پیش سگ کویت)
گه نام گلی گویم، گه نام گلستانی/
ترکی و خوب روی کسی کاین چنین بود/
نبود عجب اگر دل او آهنین بود)
................................................................
انوری گوید :
ترک من ای من سگ هندوی تو/
دورم از روی تو دور از روی تو)
بر لب و چشمت نهادم دین و دل/
هر دو بر طاق خم ابروی تو)
.........
کنار دجله ز خوبان سیم‌تن خلخ/
میان رحبه ز ترکان ماه‌رخ کشمر)
هزار زورق خورشید شکل بر سر آب/
بر آن صفت که پراکنده بر سپهر شرر)
.................................................................................
حافظ گوید :
اگر آن ترک شیرازی بدست ـرد دل مارا /
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را )
راه ما غمزهٔ آن ترک‌کمان ابرو زد/
رخت ما هندوی آن سرو سهی بالا برد )
جام می پیش لبت دم ز روان‌بخشی زد/
آب وی آن لب جان‌بخش روان‌افزا برد)
.........
غلام چشم آن ترکم که در خواب خوش مستی/
نگارین گلشنش روی است و مشکین سایبان ابرو)
.......
حافظ چو ترک غمزه ترکان نمی‌کنی/
دانی کجاست جای تو خوارزم یا خجند)
.............................................................................................
خاقانی گوید :
ترک سن سن گوی توسن خوی سوسن بوی من/
گر نگه کردی به سوی من نبودی سوی من)
......
تو ترک سیه چشمی، هندوی سپیدت من/
خواهی کلهم سازی، خواهی کمرم بخشی)
پروانهٔ جان‌بازم پر سوختهٔ شمعت/
می‌افتم و می‌خیزم تا باز پرم بخشی)
....................................................................................
سعدی گوید :
نگفتمت که به ترکان نظر مکن سعدی/
چو ترک ترک نگفتی تحملت باید)
سعدی از پرده عشاق چه خوش می‌گوید/
غریبی سخت محبوب اوفتاده‌ست/
به ترکستان رویش خال هندو)
ترک من پرده برانداز که هندوی توام)
.....................................................................................
صائب تبریزی گوید :
مگذر ز حسن ترک که در گوشمال دل/
دست دگر بود کمر بهله دار را)
............................................................................
جامی گوید : 1390
1- " ترا صباحت تُرک و فصاحت عربست /
ملاحتی که میان عجم چنان عجب است)
صحیفه ایست وجود تو پر لطیفه حسن/
که از اصول کمال منتخب است)
..............
آن ترک نیم مست که جان شد خراب او /
صد باره سوختم ز ناز و عتاب او)
؟من کیستم که بوسه زنم پای دوست کاش /
یابم همین مجال که بوسم رکاب او
................................................
شاه خوبانی و ترکان ختا هندوی تو /.. کشان را طوق گردن حلقه گیسوی تو )