روند انتخابات به طور کلی شامل دو بخش است:
1- حضور کوشا در جریان انتخابات
2- دادن رأی یا ندادن آن
این دو بخش نشانه ی دو عمل متفاوت است.
حضور فعال : به معنی آن است که اشخاص در ایام انتخابات :
- نمایندگان مستقل از دولت خود را انتخاب کرده به جامعه معرفی میکنند.یا از میان شاغلان دولتی کسانی را که از خواسته های
رفع تبعیض-عدالت اجتماعی- دموکراسی میتوانند واقعا دفاع کنند - انتخاب میکنند.
- اشخاص میکوشند جامعه را با خواسته های سه گانه ی « دموکراسی-رفع تبعیض-رفع بیعدالتی اجتماعی» هرچه بیشتر آشنا کنند. و تشکل هایی در این رابطه پدید آورند.
دادن رأی یا ندادن آن:
در شرایطی که :
- از فعالیت فعالان جلوگیری شود
-نمایندگان مورد پسندشان حذف شوند
-تحت پیگرد قرار بگیرند
درست نیست که رفت و رأی داد.
اما اگر فعالیت فعالان تأمین شود می توان به نمایندگان مورد نظر خود رأی داد.(شرکت مطالبه محور)
- دایره ی "انتخاب بد از بدتر" که در انتخابات گذشته باز کرده بود
-دایره ی تنها «انتخاب بدتر». که اکنون میکوشد به آن تحقق بخشد.
فعال پیشرو لازم است از هر دو دایره خود را خلاص کند. با «شرکت مطالبه محور» در انتخابات. در صورت حذف این فعالیت
چاره ای جز « عدم شرکت» یا رأی ندادن یا «تحریم» وجود ندارد.
امتحان راه « شرکت مطالبه محور»، هر چند که « از آن جلو گیری کنند» ، موجب« تأثیرات آگاه گرانه » در جامعه است و حرکت مثبتی ست. هم برای مردم و هم برای خود فعالان. تا زمانی که اکثریت مردم به سوی شرکت مطالبه محورانه - خارج از دو دایره ی مذکور حکومت- جلب شوند.
فرستادن چند نماینده به مجلس یا شورای نگهبان هیچ مشکلی از جامعه را حل نخواهد کرد. اما « همه ی این تلاشها=شرکت مطالبه محورانه» میتواند
راهی برای « مبارزه با کل حکومت و رفع آن» باز کند. و هدف نیز جلب اکثریت مردم برای رفع کلیت سیستم است. که در تجربه ی عملی به آن برسند. و بتوانند خود را از دایره ی انتخاب بدتر یا بد از بدتر خلاص کنند و کل نظام را مورد هدف تغییر قرار دهند.
این کار نیز با سخن حاصل نمیشود لازم است مردم عملا تجربه و تست کنند.
این نکات را میتوان چنین جمع بندی کرد : « تست شرکت مطالبه محورانه - درصورتی که حکومت مانع آن شود-
تحریم انتخابات».
راه شرکت مطالبه محور هرچند از سوی حکومت منع شود، یا از نظر فعال پیشرو « آب در هاون کوبیدن» باشد، لازم است « مردم» این هاون را بکوبند تا بتوانند از آن امید بکنند و بگذرند. و شورای نگهبان، نهاد ولی فقیه، و مجلس و غیره را زیر پرسش ببرند. یعنی کلیت نظام حکومتی را مورد هدف و تغییر قرار بدهند. درک ضرورت تغییر کل نظام از سوی بخش کوچکی از جامعه یا فعالان پیشرو ، شرط کافی برای « پیروزی بر حکومت» نیست. لازم است اکثریت مردم جامعه به این درک و ارتباط و همبستگی برسند. این کار نیز بدون تست های متعدد به نتیجه نمی رسد.
معروف است گویند مردم سیاست انتخاب بد از بدتر را پیش می برند. و فعال سیاسی لازم از خواست مردم تبعیت کند. این سخن درست نیست چرا که « دنباله روی از مردم» است. فعال آگاه لازم است راه درستی به مردم نشان دهد.
در شرایط حاضر از نظر این قلمزن « تست شرکت مطالبه محورانه- و در صورت مانع تراشی حکومت- تحریم انتخابات» راه درستی است.
اگر روند پدیده ی انتخاب در ایران را به بخشها و پله های زیر تقسیم کنیم:
مرحله و شرایط «انتخاب بدتر- انتخاب بد از بدتر- شرکت مطالبه محور با تحریم یا عدم تحریم- انتخابات آزاد» جایگاه مثبت شرکت مطالبه محورانه بخوبی روشن میشود. که مرحله ایست پیش از انتخابات آزاد و مقدمه ی رسیدن به آن.