Skip to main content

اگر با تجزیه ایران به

اگر با تجزیه ایران به
تبریزی

اگر با تجزیه ایران به هفتادهزار کشور مردم ایران خوشبخت خواهند شد من مخالف تجزیه نیستم! اما برای آن که مردم یک کشور خواهان آن شوند تا بخشی از آن کشور را جدا کنند باید انگیزه ای پرتوان در کار باشد تا جدائی بخشی از یک سرزمین شدنی باشد و در این میان انگیزه پرتوانی که مردم ایران را برای جدائی بخش هائی از آن به تکان آورد کجاست؟ آیا مردم دردمند و درمانده و گرسنه ایران برای انگیزه های خنده دار ناسیونالیستی مانند ساخته شدن دبستان به زبان مادری باید خواستار تجزیه ایران شوند و یا انگیزه دیگری در کار است؟ چرا و برای کدام انگیزه و برای رسیدن به کدام سود مردم گرسنه ایران که حتی برای خریدن نان ساده پول ندارند برای زبان، زبان کردن ناسیونالیست های میلیاردرزاده مفت خوری که در فرامرز نشسته اند و از بس خورده و نوشیده اند که از سیری دارند می ترکند باید ایران را تکه پاره کنند؟ و در این میان سودی که به .....

..... مردم گرسنه ایران از تجزیه ایران خواهد رسید چه خواهد بود که باید برای آن ایران را تکه پاره کنند تا میلیاردرزاده های زرسالار مفت خوری که خوراکشان بوقلمون سرخ کرده و جوجه کباب و فیله ماهی و خاویار است به ایران بیایند و برای کارگران و دهقانان گرسنه ای که بیل و کلنگ و داس و چکش به دست گرفته و از بام تا شام کار می کنند فرمانروائی کنند؟ آیا تا کنون کسی دیده است که کارگران و رنجبران مانند ناسیونالیست ها از تجزیه و ترکیب ایران سخن بگویند؟ کسی چنین چیزی را ندیده است زیرا کارگران و دهقانان و رنجبران دردمند و درمانده و گرسنه ترک و فارس و کرد و عرب میهنی را که زرسالاران و سرمایه داران از آن سخن می گویند ندارند و همه جای جهان برای آنها میهن است! آنها هر جا که باشند تنها چیزی را که برای فروش دارند نیروی کارشان است که با بهائی بسیار کمتر از ارزش راستین آن می فروشند و جیب زرسالاران را پر می کنند! از سوی دیگر ناسیونالیست های میلیاردرزاده زرسالار درباره چیزهائی مانند گرسنگی و بیماری و بیکاری و بی پولی هیچ نمی نویسند چون فهم این پدیده ها برای آنها ناشدنی است! چنین کسانی که مغزشان ناتوان از فهم ده برابر شدن بهای نان در ۲٤ ساعت برای مردم بی نان مانده در ایران است در پارک های سرسبز و گل آرائی شده با یک فنجان قهوه در یک دست و یک تکه کیک خامه ای در دست دیگر، درباره (از رنجی که می بریم) داد سخن می دهند بی آن که رنجی برده باشند! کسانی با این ویژگی ها تنها یک درد دارند و آن هم درد بیدردی است! البته چنین کسانی که هرگز دردها و رنج های مردم ندار و بی پول را نمایندگی نمی کنند می خواهند خود را نماینده مادرزاد مردم ترک و فارس و کرد و عرب نیز جا بزنند! و روشن است که پیروی مردم دردمند و درمانده و گرسنه ایران از ناسیونالیست های پان فارس و پان آریا و پان ترک و ..... برابر با درآمدن از چاله و افتادن به چاه است! به نوشتاری در این لینک نگاه کنید

http://iranglobal.info/node/42737