«ناسیونالیسم» صرفا بازیچه ای در دست سرمایه داری و بورژوازی برای مکیدن خون جامعه می باشد. هر انسان «آزاداندیشی» طرفدار عدالت نه فقط برای طبقه کارگر بلکه برای تمامی انسان های یک جامعه فارغ از نژاد و تبار و رنگ پوست و نیاکان می باشد اما ناسیونالیست ها با تقسیم انسان ها با نژاد و تبار و رنگ پوست و نیاکان در پی نابودی «انسانیت» و به تبع آن «به مردگی کشاندن جامعه» می باشند.
گر چه در دنیا و ایران «ناسیونالیسم» پس از جنگ جهانی یکم با چهارده میلیون کشته و جنگ جهانی دوم با پنجاه و پنج میلیون کشته و دیوانه بازی های محمدرضا پهلوی آریاپرست و صدام حسین پان عرب شکست سختی خورده است اما چون جامعه ایران همواره در حال بازگشت به عقب می باشد ناسیونالیست های پان ترک و پان فارس و پان آریا و ..... در پی بازتولید افکار فاشیستی خود برای به مسلخ بردن هر نوع حرکت آزادی خواهانه و دموکراسی خواهانه می باشند .....
«ناسیونالیسم» مادر «استبداد کور» بوده و هیچ زبانی غیر از «زور چماق» نمی شناسد. «ناسیونالیسم» همچون طاعونی واگیردار است که جوامع باید از آلوده شدن به آن پرهیز کنند چرا که اگر آلوده شوند همان گونه که در جنگ جهانی یکم و دوم اتفاق افتاد میلیون ها نفر را به کام کشت و کشتار می کشاند.
«ناسیونالیسم» تراژدی دردناک جوامع انسانی می باشد، به هیچ وجه نباید به آن مجال قد علم نمودن و جولان دادن داد. به ویژه آن که همه ناسیونالیست ها در سرتاسر تاریخ یک فرجام داشته اند و آن هم شکست بوده است. (به نوشتاری در این لینک نگاه کنید)
http://iranglobal.info/node/16195