جناب توکلی، اگر حکومت و اپوزیسیون در ساحت اندیشه کارت قرمز می گیرد دلیلش در مصرف کنندگی نهان است.
" گروهی دیگر از اپوزیسیون ایرانی دارند با مفاهیم دینی و مبانی اسلام سیاسی و غیر سیاسی سر و کله می زنند. جاسازی تز مدارا و تساهل در اصل به تثبیت حکومت دینی می اندیشد. نهایتش شاید آنها بر جدایی دین و سیاست سر فرود آورند اما دین متغیری اساسی برای آنهاست و برای همین نظریه ای که برای تغییر ارائه می دهند منهای دین بی معنی است. جنبش سبز، اصلاحات، سروش بازیهای وقت تلف کن ، بستره ای پنهان برای بنیادگرایی اند. در اندیشه های آنها اصول و مبانی و احکام طرد نمی شوند بلکه پنهان می شوند. بخشی دیگر نیز به سکولار - دموکراتیزه کردن اندیشۀ ایرانی می اندیشند. نقطه ضعف این گروه این است که تصاویر روشنی از سکولاریسم ایرانی و یا دموکراسی ایرانی ارائه نمی دهند و فکرشان فقط در حد پیشنهاد است."
شما این
نوشته اید که بنده اشکارا از سرکوب و کشتار بی رحمانه کرد ها و دگر اندیشان ترکیه دفاع می کنم. دلیلی بر این نوشته ی خود بیاورید. من بر خلاف شما با تروریسم کردی مخالفم نه با دگر اندیشی و مردم و غیره.
بهتر است گرد این پرسش باشیم که چرا ایران در ساحت اندیشه مصرف کننده است. جوابش را در ترکیه و کردها چرا می جویید؟ به شعور خواننده ها احترام بگذاریم و منطق و روش گفتمان صحیح را رها نکنیم. از من و شما بعید است.