این شعر را، که عوام گرائی از

این شعر را، که عوام گرائی از سر و روی آن می‌‌روید، به مردمی که در خیابان‌های کاراکاس ونزوئلا، در صف‌های طویل ایستاده اند بدهید تا چنان به خدمتتان برساند که دیگر هوس شعر گفتن نکنید. .....ما از مرگ قویتریم ....ما؛ مثل برنجزارهای "چه هوا"........هر سال درو می شویم .....و سال دیگر با شاخ و برگ های پر بارتری می روئیم.