من شخصاً با آزادی زبان اقوام درون مرزی ایران هیچگونه مخالفتی ندارم ولی وقتیکه به سرزمین کردها در ترکیه نگاه میکنم و نوشته های جمال را در باره ارومیه میخوانم، گام بگام به این نتیجه میرسم که ما نباید در مورد پان ترکها ساده اندیشی کنیم که روزی دوباره مثل قراداد تکمنچای و گلستان افسوس بخوریم.