روشن است کسی که سخن گفتن از

..... آدمیزاد نمی داند و سخن گفتن در آن باره را گناه می داند کسی است که هرگز زیر آفتاب سوزان تابستان و در سرمای استخوان سوز زمستان کار نکرده است! میلیاردرزاده هائی که نان بربری را خوراک نمی دانند و سخن گفت درباره آن را نشانه کوچک بودن می دانند کسانی هستند که هرگز بار سنگین نبرده اند، هرگز بی خانه نمانده اند، هرگز دستشان تاول نزده است، هرگز ناخنشان نشکسته و سیاه نشده است، هرگز جیبشان تهی نمانده است، هرگز زیر بار بدهی های سنگین نرفته اند، هرگز جوراب سوراخدار و کفش پاره نپوشیده اند، هرگز نشستن در زیر بام کاهگلی و چکیدن آب باران را ندیده اند، هرگز کودکانشان از بی داروئی جلوی چشمانشان نمرده اند و ..... ناسیونالیست هائی که پیرو پان های رنگارنگ هستند از پان آریا گرفته تا پان ترک تنها یک درد دارند و آن هم درد بی دردی است! روشن است که مردم دردمند و درمانده و ستمدیده و گرسنه ایران باید امیدشان را از چنین کسانی ببرند و گر نه دنباله روی ستمدیدگان از چنین کسانی برابر با درآمدن از چاله و افتادن به چاه خواهد بود! (به نوشتاری در این لینک نگاه کنید)

http://iranglobal.info/node/42737