جناب تبریزی عزیز! انسان از

سرمیدهید. و این درحقیت ازانصاف بدور است که شخص پراستعداد و چامه سرای بزرگ و شاعر پراستعدادی مثل جنابعالی در حسرت غذاهای لذیذ و مقوی و مفید ایرانی، چنان با سوز و گداز، چین اشعار دلچسب و سوزناکی تقریر میفرماید، از استماع انظارجهانیان نهان ماند. ما ضمن گرامیداشت قلم فرسائی های بی نظیرو فریاد های غرای آن جناب، چنین چکامه های پرنغزو گرانبها را که در نزد اهل فن و ذوق، مقبول قرین آید، بمحضرجلیل تان تبریک وتهنیت گفته امید واریم خداوند عزو جل، محضر مستطاب جنابعالی را از جمیع جهات از کنز کنازان و طنز طنازان درکنف مبارک و حمایت آغا امام زمان (عج الله تعالی فرجه وشریف) مصون ومحوظ دارد. تا بدینگونه صدای فریاد زنجبران، کارگران و زحمتکشان اینترناسیونال جهان تک میهنی، بیش از پیش درچکامه های پربار و آهنگین تان روز به روزغراتر گشته مقبول حق آید. بقول شاعر: " خیز و در کاسه زر آب طربناک انداز/ حالیا غلغله در گنبد افلاک انداز." خداوند تبارک و تعالا صدای غرا یتان را درصحیفه طنازان و بلا خیز ایرانگلوبال از حیطه طنازی و بلایا محفوظ داشته، قیرین اهل صفا نماید. بقول شاعر: چرخ گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت/ عاقبت یکسان نباشد حال دوران غم مخور/