Skip to main content

آقای مهنس منوچهر گرامی، نخست

آقای مهنس منوچهر گرامی، نخست
Anonymous

آقای مهنس منوچهر گرامی، نخست بشما و بقول ایرج میرزا به طبع روان شما تبریک میگویم که چنین شعری زیبا وبیانگر درد امروز سروده اید

البته برخلاف گفتۀ ایرج میرزا، معتقدم که درسرودن چنین شعرهائی، علاوه برداشتن حساسیت انسانی و هنری، وطبع روان، در ضمن دانستن معانی و بیا هم لازم است. موقع خواندن، بسبب انطباق آن با مسائل روز، فکر کردم از مولانا نیست، اما چون از کاملاً استحکام اشعارمولانابرخوردار بود و مولوی نیز به وقاهت وسالوسی ها تاخته است: حرف درویشان بدزدد برملا / لاف درویش زند هر بی- حیا / باز فکرکردم شاید از مولانا باشد، در اینجا هم امکان بررسی برایم وجود نداشت. باز بشما تبریک میگویم که روح مولانا را زنده کردید. شخصیتی که در گفتگو با مرشدش شمس تبریزی، اورا چنین تعلیم داده است: مولوی به سیاق زمانش میگوید:خوشتر آن باشد که سرّ دلبران / گفته آیدرحدیث دیگران وشمس جواب وکه

گفت بی پرده، برهنه، بی عدول / فاش گو رنجم مَده ای بُلفضول