جناب توکلی شما از پ ک ک و ی پ
دیرنج مین ائللی
جناب توکلی شما از پ ک ک و ی پ گ در یکی از کامنتهایتان بعنوان نماینده کردها نام برده اید.نه ما, نه شما و نه هیچکس دیگری از جمله پ ک ک یا ی پ گ نماینده ملت خود نیستند و حتی شاخه سیاسی آن دارو دسته دمیرتاش نیز رای اکثریت کردها را ندارد. متاسفانه در فرهنگ سیاسی منطقه ما انسانها مبارزه خود را همانند رسالتی پیامبرگونه قلمداد می کنند. با احترام آیا این تفکر آمیختن رفتار دینی با مبارزه سیاسی نیست؟
من بالشخصه و اکثریت قریب به اتفاق فعالین ما, دراصول با حقوق ملی هیچ ملتی از جملی کردها مخالفتی نداریم و نمی توانیم داشته باشتیم چرا که این حقوق جهانشمول هستند. ما با اعراب و بلوچها نه تنها مشکلی نداریم بلکه در سطح تشکیلاتی باهم همکاری می کنیم. اما تمامی تشکیلات مسلح کرد ایرانی با ادعای ارضی, عملا بر علیه ما اعلام جنگ کرده اند. ما طبیعتا خواهان قدرت گیری کسانی که بدنبال اشغال سرزمینهای ما هستند
نیستیم و هر چه در توان داریم بکار میگیریم تا جلوی فاجعه تشکیل دولتهای کردی را بگیریم. شاخه ایرانی پ ک ک (پژاک) علاوه بر ادعای کرد بودن تمامی ازربایجان غربی , با دست زدن به عملیات تروریستی در خوی, ارومیه, سلماس, ماکو و سولدوز و اطراف آنها با تولید خبر همراه با نام مکان حادثه سعی در القای کردستان بودن این شهرها به جهانیان و کردهای دیگر مناطق دارد.
حکومت ترکیه همانند ایران نیست و ترکیه با فتوا و کفن پوشان حرفه ای اداره نمی شود. اردوغان قدرت کامل را در اختیار ندارد و گرنه سیاست اسلامیزاسیون خود را تا بحال تکمیل کرده بود. حزب حاکم, اپوزیسیون, مردم, نهادهای مدنی, اتحادیه های کارگری, گروههای فشار, روشنفکران, صاهبان سرمایه, مطبوعات, اتاقهای فکر و سیستم اداری کشور با تکنوکراتهای رده میانی صاحب قدرت تصمیم گیری که حتی وزیران قادر به اعمال نفوذ نمی باشند همه بخشی از سیستم کشور ترکیه هستند. تصور شما بر این است که ما از اردوغان حمایت می کنیم درحالیکه ما مخالف سیاستهای داخلی آک پارتی هستیم اما از سیستم ترکیه در مقابل دشمن مشترک, ایران, روسیه و سازمانهای کردی حمایت میکنیم. ممکن است بگوئید که احزاب مخالف در ترکیه با سیاست اردوغان در قبال سوریه موافق نیستند. شما حق دارید اما مثل همه جای دنیا این وظیفه اپوزیسیون است که حداکثر مخالفان حکومت را جذب کرده و قدرت را در دست بگیرد و اگر همین مخالفت قدرت را در دست داشت کم و بیش سیاست خارجی اش همانند اردوغان می داشت چرا که مشاوران و فاکتورهای تصمیم گیری حزبی نیستند. سیاست جای قدیسین نیست بلکه معنای دقیقش تناقض و فریب است که فعالین مدنی مثل من و شما تن به آن نمی دهیم و احتمالا در هر سیستم سیاسی به دسته مخالفان تعلق خواهیم داشت.
نه از طرف عفو بین الملل و نه سازمان ملل گزارشی شدید اللحن مبنی بر نقض حقوق بشر از جنسی که بارها بر علیه ایران و عربستان و کردها صادر کرده اند در جنگ با پ ک ک در محکومیت ترکیه صادر نشده است. با این وجود آقای اقبالی سمبلهای ملی ترکیه را صلیب شکسته خون آلود نشان داده همراه با اخبار بیشتر تبلیغاتی در ایران گلوبال درج می کند. اعتراضی هم نیست چرا که فعالین ما باید یاد بگیرند که با تبلیغات غرض آلود تقابل منطقی و موفقی داشته باشند. در یک مورد فیلم مونتاژ شده سربازان گواتمالا را بنام آزار کودکان کرد توسط سربازان ترک, آقای جویا در ایرانگلوبال منتشر کرد و حتی کامنت نویسی به اسم ایستا نام قربانی کرد را هم نوشت!!!!! من با زحمت کلیپ اصلی را یافتم و شما هم دخالت کرده آنرا پاک کردید. من حتی با این هم مخالف نیستم چرا که ماها را در تصفیه تبلیغات و دروغ با واقعیات یاری می دهد. ملتی که قادر به تشخیص دروغ و تبلیغات از فاکت نباشد همواره فریب می خورد.
کسانی که سلاح در دست می گیرند و در شهر ها سنگر بندی کرده و یا بمبگداری می کنند و غیر نظامیان و نظامیانی را که مستقیما درگیر نیستند صرفا به این دلیل که مردانه مقاومت کرده اند بکشند, بی تردید تروریستهای از نوع کم عقل هستند. بخصوص اگر راه سیاسی برای ابراز وجود باز بوده ویک شاخه سیاسی هم به رهبری دمیرتاش داشته باشند. حتی اگر راه سیاسی نیز مسدود می بود , با علم به اینکه مبارزه مسلحانه , طولانی , پر هزینه , خونبار و بدون نتیجه خواهد بود اقدام به آن ضد انسانیست. اگر قیام مسلحانه در کوتاه مدت نتیجه دهد هم قانونیست و هم برای جلوگیری از کشتار بیشتر شاید لازم ولی بجز این تک مورد هرگونه حرکت مسلحانه بازی با جان انسانهاست و چیزی جز تروریسم نیست.
این حقیقت که ما قادر به مهندسی افکار کاربران ایرانگلوبال نبوده و نخواهیم بود را باید پذیرفت و از بکار گیری تبلیغات بجای حقایق باید دوری جست. ایرانگلوبال محل برخورد بینشها و تمرین دموکراسیست.
حکومت ترکیه همانند ایران نیست و ترکیه با فتوا و کفن پوشان حرفه ای اداره نمی شود. اردوغان قدرت کامل را در اختیار ندارد و گرنه سیاست اسلامیزاسیون خود را تا بحال تکمیل کرده بود. حزب حاکم, اپوزیسیون, مردم, نهادهای مدنی, اتحادیه های کارگری, گروههای فشار, روشنفکران, صاهبان سرمایه, مطبوعات, اتاقهای فکر و سیستم اداری کشور با تکنوکراتهای رده میانی صاحب قدرت تصمیم گیری که حتی وزیران قادر به اعمال نفوذ نمی باشند همه بخشی از سیستم کشور ترکیه هستند. تصور شما بر این است که ما از اردوغان حمایت می کنیم درحالیکه ما مخالف سیاستهای داخلی آک پارتی هستیم اما از سیستم ترکیه در مقابل دشمن مشترک, ایران, روسیه و سازمانهای کردی حمایت میکنیم. ممکن است بگوئید که احزاب مخالف در ترکیه با سیاست اردوغان در قبال سوریه موافق نیستند. شما حق دارید اما مثل همه جای دنیا این وظیفه اپوزیسیون است که حداکثر مخالفان حکومت را جذب کرده و قدرت را در دست بگیرد و اگر همین مخالفت قدرت را در دست داشت کم و بیش سیاست خارجی اش همانند اردوغان می داشت چرا که مشاوران و فاکتورهای تصمیم گیری حزبی نیستند. سیاست جای قدیسین نیست بلکه معنای دقیقش تناقض و فریب است که فعالین مدنی مثل من و شما تن به آن نمی دهیم و احتمالا در هر سیستم سیاسی به دسته مخالفان تعلق خواهیم داشت.
نه از طرف عفو بین الملل و نه سازمان ملل گزارشی شدید اللحن مبنی بر نقض حقوق بشر از جنسی که بارها بر علیه ایران و عربستان و کردها صادر کرده اند در جنگ با پ ک ک در محکومیت ترکیه صادر نشده است. با این وجود آقای اقبالی سمبلهای ملی ترکیه را صلیب شکسته خون آلود نشان داده همراه با اخبار بیشتر تبلیغاتی در ایران گلوبال درج می کند. اعتراضی هم نیست چرا که فعالین ما باید یاد بگیرند که با تبلیغات غرض آلود تقابل منطقی و موفقی داشته باشند. در یک مورد فیلم مونتاژ شده سربازان گواتمالا را بنام آزار کودکان کرد توسط سربازان ترک, آقای جویا در ایرانگلوبال منتشر کرد و حتی کامنت نویسی به اسم ایستا نام قربانی کرد را هم نوشت!!!!! من با زحمت کلیپ اصلی را یافتم و شما هم دخالت کرده آنرا پاک کردید. من حتی با این هم مخالف نیستم چرا که ماها را در تصفیه تبلیغات و دروغ با واقعیات یاری می دهد. ملتی که قادر به تشخیص دروغ و تبلیغات از فاکت نباشد همواره فریب می خورد.
کسانی که سلاح در دست می گیرند و در شهر ها سنگر بندی کرده و یا بمبگداری می کنند و غیر نظامیان و نظامیانی را که مستقیما درگیر نیستند صرفا به این دلیل که مردانه مقاومت کرده اند بکشند, بی تردید تروریستهای از نوع کم عقل هستند. بخصوص اگر راه سیاسی برای ابراز وجود باز بوده ویک شاخه سیاسی هم به رهبری دمیرتاش داشته باشند. حتی اگر راه سیاسی نیز مسدود می بود , با علم به اینکه مبارزه مسلحانه , طولانی , پر هزینه , خونبار و بدون نتیجه خواهد بود اقدام به آن ضد انسانیست. اگر قیام مسلحانه در کوتاه مدت نتیجه دهد هم قانونیست و هم برای جلوگیری از کشتار بیشتر شاید لازم ولی بجز این تک مورد هرگونه حرکت مسلحانه بازی با جان انسانهاست و چیزی جز تروریسم نیست.
این حقیقت که ما قادر به مهندسی افکار کاربران ایرانگلوبال نبوده و نخواهیم بود را باید پذیرفت و از بکار گیری تبلیغات بجای حقایق باید دوری جست. ایرانگلوبال محل برخورد بینشها و تمرین دموکراسیست.