برخی افراد از جمله جناب توکلی
Anonymous
برخی افراد از جمله جناب توکلی به دلیل عدم اطلاع دقیق و یا بی‌توجهی عمدی یا سهوی به مسائل منطقه‌ی خاورمیانه، بویژه تورکیه اظهار نظرهایی را مطرح می‌نمایند که آدم حیران می‌ماند.
یکی از دلایل اصلی و شاید اصلی‌ترین دلیل مخالفت «تورکیه» با رژیم «بشار اسد» چه بود؟ واقعیت آن است که نه تنها در زمان بشار اسد، بلکه در زمان پدرش «حافظ اسد» نیز -که روابط بسیار نزدیکی با ایران داشت و با مرگ وی در ایران عزای عمومی اعلام شد- سوریه مأمن و محل توطئه‌ی تروریستهای «پ ک ک» بر علیه تورکیه بوده و در واقع اولین پایگاههای «پ ک ک» با حمایت «حافظ اسد» در خاک سوریه برقرار شده بود بنابراین تعجب‌آور نیست که تورکیه کوردهای مسلح گروه «پ ی د» که وابسته به گروه تروریستی «پ ک ک» هستند را با ورود به شهر «اعزاز» که نزدیکترین شهر به مرز تورکیه هستند را بمباران نماید
چرا که تورکیه نگران است تروریستهای «پ ک ک» با اجتماع در این شهر آنجا را به محل توطئه وعملیات تروریستی بر علیه خود تبدیل نمایند و با توجه به حمایت کشورهایی مانند روسیه و ایران که مستقیماً در سوریه برای بقای رژیم بشار اسد جنگیده و حامی گروه تروریستی «پ ک ک» نیز می‌باشند موضعگیری تورکیه، دست‌کم از منظر خود معقول است.
***
اما در خصوص تقسیم 'تروریسم' به «دولتی» و «مردمی/سازمانی/گروهی/فردی» هم تعریفی که جناب توکلی ارائه می‌دهد انحرافی بوده و با حقیقتِ موجود منافات دارد. «تروریسم مردمی/سازمانی/گروهی/فردی» آن است که گروهی مانند «پ ک ک» با دست زدن به اعمال تروریستی به کمکِ ایجادِ وحشت در پی دستیابی به هدف خود می‌باشد و «تروریسم دولتی» نیز آن است که یک سازمان و یا گروه وابسته به «یک دولت» مانند سپاه قدس که به عنوان واحد برون مرزی سپاه پاسداران ایران عمل می‌نماید در بیرون از مرزهای خود با دست زدن به «تروریسم» در پی دستیابی به هدفی خاص می‌باشد و با در نظر گرفتن این تعریف آیا تورکیه در سوریه «بمب‌گذاری» نموده است که بتوان اسمش را «تروریسم دولتی» گذاشت!؟ و یا چون یک گروه وابسته به سازمان تروریستی «پ ک ک» را به عنوان تهدید کننده‌ی امنیت خود می‌داند اقدام به دفع خطر نموده است؟ آیا اگر مثلاً ایران از جانب تجزیه‌طلبی کوردها از طریقِ «تروریسم» احساس خطر می‌نمود و تروریستهای وابسته به «کوردهای داخل ایران» در نزدیکترین نقطه‌ی مرزی در یکی از شهرهای عراق یا تورکیه مستقر می‌شدند اقدام به عملیات نظامی بر علیه‌شان نمی‌نمود؟ مگر ایران بارها اعلام ننموده است که با نزدیک شدن «داعش» به چهل پنجاه کیلومتری مرزهای خود حتی در داخل خاک عراق آنان را نابود خواهد نمود؟ پس چگونه از تورکیه انتظار داریم در شرایطی که حکومت مرکزی در سوریه تقریباً از هم پاشیده و تسلطی بر دهها گروه تروریستی که آنجا را لانه‌ی اعمال تروریستی خود نمود‌ه‌اند ندارد و به قولی در آنجا «سگ صاحبش را نمی‌شناسد» در مقابل اجتماع تروریستها در شهر مرزی «اعزاز» واکنشی نشان ندهد!؟
***
مسائل کنونی منطقه‌ی خاورمیانه، علی‌الخصوص «سوریه» بسیار حساس و پیچیده است و کشورهای درگیر و یا پیرامون این مناقشه حداکثر تلاش خود را جهت حفظ جایگاه خود در «توازن قوا»ی منطقه بکار می‌گیرند اما طبیعی است شخصی که نه یک «سیاستمدار» بلکه صرفاً «یک کنشگر سیاسی» است که حتی از دور نیز دستی بر آتش این مناقشه ندارد با آمیختن «روشنفکری با سیاست» نظراتی انحرافی ارائه دهد که با واقعیت موجود منطبق نیستند.
***
طبعاً هر انسانی که تفکری واقعاً منطقی داشته باشد نمی‌تواند حقی را برای ملت خود بخواهد اما برای دیگر ملت‌ها نخواهد اما واقعیت آنست که «آزربایجان جنوبی» خودش با مسئله‌ی بزرگی به نام «مسئله‌ی کورد» مواجه بوده و فعالان حرکت ملی تورک آزربایجان جنوبی نیز مجبور به منطبق نمودن موضعگیری‌های خود با این «مسئله» می‌باشند. در شرایطی که ما در خاک خود با «مسئله‌ی کورد» مواجه هستیم نمی‌توانیم با صرفنظر نمودن از این «مسئله» طالب دستیابی به قدرت تروریستهای «پ ک ک» در تورکیه باشیم چرا که با دستیابی به قدرت آنان ما در خاک خود مستقیماً مورد تهاجم قرار خواهیم گرفت یعنی ما برخلاف اکثریت کنشگران سیاسی جغرافیای موسوم به ایران «نمی‌توانیم روشنفکری را با سیاست درهم‌آمیزیم» و «مجبوریم موضعگیری خود را با واقعیات سیاسی منطقه و جهان هماهنگ و منطبق نماییم» بنابراین انتظار از ما برای موافق بودن با اعمال تروریستیِ وحشیانه‌ی «پ ک ک» کاملاً غیر عقلایی می‌باشد. تاکنون دهها نفر از فرزندان آزربایجان جنوبی قربانی تروریسم کورِ گروه تروریستی «پژاک» که وابسته به گروه تروریستی «پ ک ک» می‌باشد شده‌اند و ما بهیچوجه نمی‌توانیم با وجود این خطر بزرگ با تروریستها همنوا شویم.
***
اما در خصوص تقسیم 'تروریسم' به «دولتی» و «مردمی/سازمانی/گروهی/فردی» هم تعریفی که جناب توکلی ارائه می‌دهد انحرافی بوده و با حقیقتِ موجود منافات دارد. «تروریسم مردمی/سازمانی/گروهی/فردی» آن است که گروهی مانند «پ ک ک» با دست زدن به اعمال تروریستی به کمکِ ایجادِ وحشت در پی دستیابی به هدف خود می‌باشد و «تروریسم دولتی» نیز آن است که یک سازمان و یا گروه وابسته به «یک دولت» مانند سپاه قدس که به عنوان واحد برون مرزی سپاه پاسداران ایران عمل می‌نماید در بیرون از مرزهای خود با دست زدن به «تروریسم» در پی دستیابی به هدفی خاص می‌باشد و با در نظر گرفتن این تعریف آیا تورکیه در سوریه «بمب‌گذاری» نموده است که بتوان اسمش را «تروریسم دولتی» گذاشت!؟ و یا چون یک گروه وابسته به سازمان تروریستی «پ ک ک» را به عنوان تهدید کننده‌ی امنیت خود می‌داند اقدام به دفع خطر نموده است؟ آیا اگر مثلاً ایران از جانب تجزیه‌طلبی کوردها از طریقِ «تروریسم» احساس خطر می‌نمود و تروریستهای وابسته به «کوردهای داخل ایران» در نزدیکترین نقطه‌ی مرزی در یکی از شهرهای عراق یا تورکیه مستقر می‌شدند اقدام به عملیات نظامی بر علیه‌شان نمی‌نمود؟ مگر ایران بارها اعلام ننموده است که با نزدیک شدن «داعش» به چهل پنجاه کیلومتری مرزهای خود حتی در داخل خاک عراق آنان را نابود خواهد نمود؟ پس چگونه از تورکیه انتظار داریم در شرایطی که حکومت مرکزی در سوریه تقریباً از هم پاشیده و تسلطی بر دهها گروه تروریستی که آنجا را لانه‌ی اعمال تروریستی خود نمود‌ه‌اند ندارد و به قولی در آنجا «سگ صاحبش را نمی‌شناسد» در مقابل اجتماع تروریستها در شهر مرزی «اعزاز» واکنشی نشان ندهد!؟
***
مسائل کنونی منطقه‌ی خاورمیانه، علی‌الخصوص «سوریه» بسیار حساس و پیچیده است و کشورهای درگیر و یا پیرامون این مناقشه حداکثر تلاش خود را جهت حفظ جایگاه خود در «توازن قوا»ی منطقه بکار می‌گیرند اما طبیعی است شخصی که نه یک «سیاستمدار» بلکه صرفاً «یک کنشگر سیاسی» است که حتی از دور نیز دستی بر آتش این مناقشه ندارد با آمیختن «روشنفکری با سیاست» نظراتی انحرافی ارائه دهد که با واقعیت موجود منطبق نیستند.
***
طبعاً هر انسانی که تفکری واقعاً منطقی داشته باشد نمی‌تواند حقی را برای ملت خود بخواهد اما برای دیگر ملت‌ها نخواهد اما واقعیت آنست که «آزربایجان جنوبی» خودش با مسئله‌ی بزرگی به نام «مسئله‌ی کورد» مواجه بوده و فعالان حرکت ملی تورک آزربایجان جنوبی نیز مجبور به منطبق نمودن موضعگیری‌های خود با این «مسئله» می‌باشند. در شرایطی که ما در خاک خود با «مسئله‌ی کورد» مواجه هستیم نمی‌توانیم با صرفنظر نمودن از این «مسئله» طالب دستیابی به قدرت تروریستهای «پ ک ک» در تورکیه باشیم چرا که با دستیابی به قدرت آنان ما در خاک خود مستقیماً مورد تهاجم قرار خواهیم گرفت یعنی ما برخلاف اکثریت کنشگران سیاسی جغرافیای موسوم به ایران «نمی‌توانیم روشنفکری را با سیاست درهم‌آمیزیم» و «مجبوریم موضعگیری خود را با واقعیات سیاسی منطقه و جهان هماهنگ و منطبق نماییم» بنابراین انتظار از ما برای موافق بودن با اعمال تروریستیِ وحشیانه‌ی «پ ک ک» کاملاً غیر عقلایی می‌باشد. تاکنون دهها نفر از فرزندان آزربایجان جنوبی قربانی تروریسم کورِ گروه تروریستی «پژاک» که وابسته به گروه تروریستی «پ ک ک» می‌باشد شده‌اند و ما بهیچوجه نمی‌توانیم با وجود این خطر بزرگ با تروریستها همنوا شویم.