نگاه زبانی

و نشان میدهد که « نگاه زبانی به پدیده ها» مختلف است. و هر زبانی دریچه ی نگاه خود را دارد و معنا و مفهوم، و زیبایی-زشتی شناسی خود را از آن دریچه بازتاب میدهد.
برگردیم به واژه ی dub-sar:
می توان گفت:
1-در سومر گل را نخست از آب و خاک درست میکردند. 2-بعد تبدیل به آجر خام مینمودند. 3- روی آن چیزی مینوشتند.4-جلو آفتاب پهن میکردند که خشک شود. 5- آجر خام را در کوره می پختند...
تقریبا چنین« کار و حرکتی» را انجام میدادند. یعنی یک چنین «رابطه ی انسان-شی »- یی باعث به وجود آمدن کلمه ی dubsar شده است.
---------
در نگاه اول بازتاب به صورت « آجر نویس» بود.

درنگاه دیگر : میتواند « پهن کننده آجر» باشد.

چگونه؟
اگر توجه روی کار « پهن کردن آجرها جلو آفتاب» و به عمل آوردن آنها جهت نوشتن متمرکز بوده باشد ، که برما روشن نیست،
dubsar
میتواند به مفهوم « پهن کننده ی آجرها" باشد.

dubsar= پهن کننده ی آجرها = kərpic sərən ; saran

--------
تشخیص اینکه توجه نگاه در نامگذاری به درستی روی کدام یک از این «رابطه» ها، و یا حتی رابطه ی دیگری که بر ما روشن نیست، بوده ، مشکل است.
نگاه اول قول رسمی ست.