چند نکته در باره سایت

در تقسیم کار دورن مدیریت همواره یک منطقه ممنوعه وجود داشت و دارد. انهم دسترسی همه اعضاء اداره کننده سایت به امیل های دریافتی می باشد که از آن طریق افرادی که از نام های های مختلف استفاده می کنند برای تمامی اعضای اداره کننده سایت مشخص شوند.
اگر مسئولیت ها بشکل دمکراتیک و گردشی انجام میگرفت و "ارثی" نمی بود، اگر یک نظارت همگانی کارکنان سایت بر کارهای جاری انجام میگرفت؛
امروز کار بجائی نمیرسید که حیثیت سایت ایرانگلوبال، کارکنان و نویسندگان آن مرود پرسش قرار گیرد؛ چرا که در این سایت در روز روشن دیدیم که چه برخوردی با ارامنه و آقای ارسن نظریان صورت گرفت. برخوردی که نام ایرانگلوبال را بعنوان تریبونی برای فاشیست های قومی - نژادی ثبت کرده و می تواند مورد پیگیری قانونی قرار گیرد.
2- اقای کاوه جویا بدرستی نوشتند: «برخی از کاربرانی که دارای امکان کامنت گزاری مستقیم در تارنما هستند، از این امکان سوء استفاده کرده، کامنت های توهین آمیز، ضد قومی و نژادپرستانه منتشر می کنند...»
هنگامی اعطاء اکانت به کاربران جنبه محفلی و سلیقه می یابد، امکان خطا هم محتملتر میشود. در یک رسانه که بر اساس کار یک مجموعه به اینجا رسیده و به پیش میرود، شایسته است که نظارت جمعی کارکنان، جایگزین تصمیمات فردی و محفلی گردد.
"سیستم جدید امتیاز دهی به مطالب" بیش از این که ناظر بر ارزیابی راستین از نظرات خوانندگان باشد، رفتار قبیله گرایانه و "ما بسیاریم" را نمایش می دهد. فضا ناسالمتر از انست که بتوان از اینطریق امکان امتیازدهی را بکار بست.

3- آزادی بی قید و شرط بیان، آزادی فاشیسم، ازادی تخریب، تهدید، توهین و ترور شخصیتی .. نیست. آزادای باید بی قید و شرط باشد؛ نیروهای فاشیستی به دلیل ماهیت انسان ستیزانه شان در چارچوب نیروهای سیاسی تعریف نمیشوند و در مدار رسانه های دمکراتیک قرار نمی گیرند..
4- نامه اقای کاوه جویا، نمود سربازکردن بحران قدیمی در ایرانگبوبال است که به تعمق و برخورد مسئولانه و نه "جبهه گیری" نیاز دارد!