Skip to main content

هیچ مردمی را نمی توان برای

هیچ مردمی را نمی توان برای
آ. ائلیار

هیچ مردمی را نمی توان برای همیشه به زندگی مشترک مجبور کرد.
زندگی مشترک یا جدایی داوطلبانه است.
و حق طبیعی هر مردمی ست که با داشتن شرایط لازم به آن تحقق بخشد.

تلاشی یوگسلاوی ، چکسلاواکی و شوروی سابق این اصل را عملا برای چندمین بار در تاریخ اثبات کرد.

بنابرین کسانی که چشم بر این تجارب می بندند و با خیالات ناسیونالیستی خود دوستدارند با فاشیسم اسلامی متحده شده و حق مشروع جدایی را از مردم سلب کنند بهتر است متوجه باشند که متحد چه کسی هستند و به چه راهی پا گذاشته اند. و به ماهیت خود پی ببرند.

آنچه در میان مردمان گوناگون ایران جریان دارد « جنبشهای ضد تبعیض زیر خاکستر» است و از این رو نیز دموکراتیک اند.
در جنبشها، گروههای ضد دموکراتیک هم یافت میشوند ولی نمی توان به بهانه ی یک گروه ، کل جنبش ضد تبعیض را با دید ناسیونالیستی خود، زیر سئوال برد .

جنبشهای ضد تبعیض با هیچ جریانی خارج از خود متحد نخواهند شد تا وقتی که مطمئن شوند حقوق شان را کسب میکنند.
کسانی که در اندیشه ی رفع مشکل حکومت اسلامی هستند لازم است با خواسته های جنبشهای ضد تبعیض موافقت کنند.
جنبشهای ضد تبعیض بیدی نیستند که با اتهامات واهی از قبیل پان و غیره بخود بلرزند. این جنبشها چناران صد ساله اند. و ریشه در دل میلیونها انسان ستمدیده دارند.

من جدایی خواه نیستم ، ولی از حقوق جدایی خواهان دفاع میکنم. مثل حقوق خودم.