Skip to main content

در حیرتم که چرا جناب فاضل

در حیرتم که چرا جناب فاضل
بهنام چنگائی

در حیرتم که چرا جناب فاضل غیبی، بیشتر غیبگوئی می کند تا استدلال! و بجای برخوردی سازنده و انتقادی از جنبش رنگین جپ، آنهم با ارائه ی فاکت های تاریخی و با نام های مشخص، وی همه ی جریان های چپ را بسان پیاز و سیب زمینی در یک گونی ریخته، و همسان دیده، کلی گوئی کرده و پراکنده بافی می کند.

این براستی شگفت انگیز و برای خود ایشان و ادبیاتِ خشمگین شان بسیار شکننده است. زیرا اگر نقد و نگاه وی هدف بیطرفانه و مسئولانه می داشت، و همزمان می خواست در بهبود نابسامانی کلان اپوزیسیون (راست، میانه و جپ)رژین رلی مفید و شایسته ی اینکِ " درب و داغان " بعهده گرفته و برکول کشد، آنگاه بایسته و سزاوار می بود زبان دیگری را برگزیند تا میل همفکری و گفتمان را در این بازار آشفته تشویق کند! خلا جدی ایکه در این میان جایش تهی ست و اگر او چنین نمی بود، بی گمان پاسخی در راستای یافتن گره ها را می شد با ایشان درمیان نهاد.

چپ و کمونیست ستیزی چاره ی کار نیست. تا تضاد طبقاتی و نابرابری ها و سرکوب های فرهنگی راسیستی ملی مذهبی جنسی جنسیتی و...بی رحمانه سرمایه و سرمایه سالاران و خودکامگان باقی ست، تا گردنکشی های کذشته و کنونی ناتو و سرگندگی میلتاریسم ِامپریالیسم آمریکا و جهانخواری های هولناک و ضدبشری کنونی همه ی آنها پابرجاست، بنابراین مبارزه کار و نان علیه چپاولگری های سرمایه و باجگیران بی آبروی (( داخلی و چهانی هموند و هم پشت)) نیز همچنان ادامه خواهد داشت و جای هیچگونه گمان سستی ندارد که چپ همیشه یکی از وفادارترین پرچمداران غیور و سازش ناپذیر این نبرد نابرابر در جولانگاه حق خواهی ها و میدانداری های برابری جوئی ها بوده و می باشد. و تاریخ به همه ی ما آشکارا می گوید که چپ ها و کمونیست ها در ایران و جهان چه تاوان ها برای این آرمان انسانی نپرداخته است.