انتشار نوشته ای از چریک فدائی

عناصر سلطنت طلب، "چپ" های انسان دوست، ضد کمونیست های استقلالچی و حامیان پنهان و آشکار رژیم جنایتکارجمهوری اسلامی، کارزاری ارتجاعی و ضد انقلابی، براه انداختند. اینجا تنها جای عناصر انقلابی و کمونیستهای صادق و وفا دار به آرمانهای توده های زحمتکش، خالی است که در دفاع از منافع کارگران و زحمتکشان، جواب های دندان شکنی به همه این گرایش های ضد کمونیستی و ضد انقلابی بدهند! در رابطه با نیروهای ارتجاعی سلطنت طلب باید بگویم، کوشش این ها برای احیای سلطنت شاهان پهلوی، به جائی نخواهد رسید. در نتیجه انقلاب بهمن سال 57، سلطنت در ایران برای همیشه مرد و مدفون شد و کسی نه می تواند به مردگان، عمر مجدد بدهد. سلطنت طلبان حق دارند با حمید اشرف ها ی انقلابی و سازمان چریکهای خلق مخالف باشند. چون در زمانی که رژیم شاه " آریا مهر،" با اعمال بدترین ترور و اختناق و سرکوب بی امان کارگران و روشنفکران و توده های زحمتکش، مبارزین و آزادیخواهان را از حق نفس کشیدن محروم ساخته بود، جریک های فدائی و مبارزین مجاهد، دلیرانه بپا خاسته و با ایثار خون خود ، از آرمانهای والای توده های زحمتکش دفاع به عمل آوردند. حمید اشرف ها، انسانهای شریف و فرزندان دلاور خلقهای ستم دیده ایران بودند که تحمل ترور و اختناق و دزدی و غارتگری و فساد و تباهی رژیم وابسته به امپریالیسم شاه را نداشتند. آنها دلیرانه بپا خاسته، با خشم و قهر انقلابی خود، زمینه را برای سرنگونی سلطه رژیم شاه فراهم آوردند. بیاد بیاوریم زمانی مبارزین فدائی و مجاهد، پرچم مبارزه قهر آمیز علیه رژِم شاه را بر افراشتند که سکوت مرگباری صحنه سیاسی کشور را فرا گرفته بود و سازمانهای سازشکار و فرصت طلب سیاسی، مبلغ ارتجاعی ترین تز های سازش و مدارا با ارتجاع هار حاکم بودند. دفاع بی باکانه مبارزین چریک و مجاهد در بیدادگاه های شاه، ماهیت پوشالی و ارتجاعی رژیم شاه را هر چه عریان تر در مقابل دید جهانیان قرار داد. تسلیم نا پذیری مبارزین زندانی چریک و محاهد و مقاومت و پایداری حماسه افرین آنها انبوه عظیمی از توده های ناراضی و ستمدیده را به صف مبارزه و مقاومت در مقابل رژیم زورگوی حاکم ، سوق داد. اینکه ساواکی ها و شکنجه گران زمان شاه، به سازمان چریک های فدائی اینهمه فحش و ناسزا میگویند، اینکه دارو دسته ای ارتجاعی سلطنت طلب، اینهمه به حمید اشرفها ، این نمونه های برجسته صفات عالی انسانهای آزاده و انقلابی کینه میورزند، بی دلیل نیست. در مورد مخالفت کسانی که در لباس "چپ" این روزها همه جا با مشی انقلابی و مبارزه مسلحانه مبارزین چریک وفدائی به مخالفت بر خاسته اند ، لازم میدانم این نکته را متذکر شوم که در مقابله با رژیمهای ارتجاعی تا دندان مسلحی نظیر رژیم شاه و رژیم جمهوری اسلامی، تنها راه قهر انقلابی میتواند کارگر باشد. از طریق مبارزه مسالمت آمیز، حرکتهای آرام مدنی و چسبیدن به ریسمان پوسیده راه پارلمانی و شرکت در انتخابات کذائی رژیم شیاد و دروغگو، نه تنها این رژیم شلاق و شکنجه و اعدام از بین نه میرود ، بلکه سلطه ننگینش تحکیم نیز می یابد. " چپ " های دیروز که این روزهای تشدید مبارزه علیه رژیم ارتجاعی، توسل به قهر انقلابی را رد کرده و از راه مسالمت آمیز مبارزه به بهانه جلوگیری از جنگ و خونریزی، دفاع می کنند، در واقع امر، به بقای رژیم ضد مردمی یاری رسانده و آشکارا به منافع توده های زحمتکش که روزی ادعای طرفداریش را داشتند، خیانت میورزند. مخالفت این عناصر سازشکار با مشی انقلابی و نکته گیریهای نابخردانه انها به مبارزین چریک و مجاهد، گویای این واقعیت غیر قابل انکار است که شبح انقلاب قهر آمیز توده ها و خاطره درخشان حمید اشرفها ، همواره و همه جا آنها را تهدید میکند.