سیاست پیشنهادی :

2
تشکل :
در دوره ی« قبل» از خیزش عمومی :

- فعالان ، مردم ، به هر شکلی که برایشان ممکن است متشکل شوند: در تشکلهای صنفی مستقل از دولت در عرصه های مختلف مدنی، گروههای سیاسی، احزاب، جبهه متحد آذربایجان و...
جهت مبارزه ی مدنی سیاسی و حقوقی. و مسالمت آمیز. با توجه به این نکته که مسئله ملی در ایران راه حل نظامی ندارد.
- برخورد مسلحانه و قهر آمیز، خشونت و توهین آمیز، بین دو خلق ممنوع ست.

3
تشکل هنگام «خیزش عمومی» علیه حکومت :
-بدون فوت وقت: تشکل شورایی- صنفی -مدنی-سیاسی-نظامی و...تشکیل شود.

4
- رفتار با کردها و دیگران بر اساس برابری حقوقی ست.

5
- زمان رسیدگی به مشکلات بین دو خلق با استقرار نظام نوین و در دموکراسی، با نظر دو خلق ممکن است. ( دموکراسی در فدرالیسم یا با دموکراسی در استقلال، و یا در یک نظام دموکراتیک احتمالی دیگر)

6
-شرایط سیاسی آذربایجان با کردستان متفاوت است.
در «خیزش عمومی» ضرورت دارد سریع نیروی نظامی خود را تشکیل داد.

7
مسئله ی تغییر ترکیب جمعیت:
ترکیب جمعیت به دو شکل تغییر می یابد:
- به صورت طبیعی
- یا با نقشه عمدی توسط حکومت- و احزاب .
هرجا بهم خوردن ترکیب جمعیت «عمدی و طبق نقشه» دیده شود لازم است اعتراض نمود.

8- سیاست برخورد با حکومت و عوامل آن، « مبارزه» است . و نه چیز دیگر.

این قسمت در مقاله هم میاید.