ممنون آ.ائلیار گرامی که خواندی و نظر دادی. آنچه من می خواهم بر آن پافشاری کنم این است که انتقاد از توده ها دلیلی بر توهین آنها و یا تحقیر آنها نیست. بلکه آرزوی بهروزی آنهاست. زیاد یاد احمد کسروی به درستی می گوید: ما نیک آگاهیم که حیدر عمواوغلیها و علی مسیوها و شریفزاده ها و میرزا جهانگیرها که به آن جنبش برخاسته بودند، ازحال گرفتاریهای ایران در میان همسایگان نیرومند و آزمند، ناآگاه نمیبودند و در راه استقلال و آزادی این کشور به هرگونه جانفشانی آماده میبودند. آنان در یک جا اشتباه میکردند. ازگرفتاریها و آلودگیهای تودهها ناآگاه میبودند و میپنداشتند اگر ریشه استبداد کنده شود و قانون اساسی بهکار افتد، توده مردم به راه پیشرفت میافتند، در حالیکه درد اصلی، جهل و ناآگاهی مردم بود.
سرنوشت ایران در دست شماست. سرنوشت ایران آن خواهد بود که شما بخواهید و در راهش بکوشید و به انجام برسانید.
ممنون آ.ائلیار گرامی که
ممنون آ.ائلیار گرامی که
احد قربانی دهناری
به پیشانی کسی چیزی نوشته نشده سرنوشت یا بخت نتیجه کارها و کوششهای هر کس است.