در جامعه شناسی روشنفکران

در جامعه شناسی روشنفکران ایرانی , در علل عقب ماندگی ایران به نقش زبان فارسی اشاره نمیشود , در حالی که زبان فارسی در نقش کنونی ان , بزرگترین زندان فرهنگی در ایران است . جدا از ان که این زبان مناسب بیان علوم دقیق نیست , بلکه با بار ایدولوژیک این زبان در قتل عام فرهنگی, پلورالیسم فرهنگی , مانع ورود هوای آزاد به حجم کهنه و گندیده دنیای ذهنی اتمسفر فکری ان است . میلیاردها دلار , برای این زبان سترون هزینه شده است , در حالی که تولید فرهنگی ان به جز شعر , استعاره, مفاهیم مذهبی و انسان های با افکار استریو تیپ چیزی نیست.
زبان استعاره در دنیای علوم دقیق دیگر کاربرد ندارد و به عنوان حتی وسیله ارتباطی بسیار ناقص و نارس است . تا روزی که این زبان از تخت سلطنت ولایت فقیه پایین نیامده , تصور ترقی و پیشرفت ایرانیان خیالی بیش نخواهد بود .