دوستان و رفقایی که سابقه کار با تشکیلات این زن و شوهر شریف رو دارند کم و بیش میدونن که پخش خبر دروغین دستگیری و بیماری صعب و مرگ و ... واسه جوسازی و محبوبیت تراشی زورکی و تحریک احساسات بروبچه ها و امضا و دستخط گرفتنهای آنچنانی و داوطلب بازی و ... سابقه ای طولانی داره.
اگه منطقی به قضیه نگاه کنیم: واسه کشته شدن باید در اون امکان قرار گرفت، بروبچه هایی که در اوور بودن خوب میدونن چند مدتی قبل از شروع جنگ عراق یه عده رو از اوور بیرون کردن تا اومدن مریمک به فرانسه، بیرون درز نکنه. فرقه ای که مریم... بسیار کم ارزشتر (بنا به اعتراف خودش؛ فاصله کهکشانی، ...) رو پیش از جنگ میفرسته به مکان امن فرانسه، شوهر حتماً خیلی با ارزشتر رو خیلی زودتر حتماً میفرسته به مکانی خیلی امنتر!
تجربه تاریخی به من یاد داده که این تشکیلات همیشه واسه سرپوش گذاشتن بر کارهای غلطش یه فیلی هوا می کنه و در طی مدتی
گذشته از احتمال ضعیف درست بودن خبر مرگ، اگه گذشته چراغ راه آینده باشه می شه علت عامدانه پخش این خبر توسط تشکیلات رو بطور خلاصه در دو گروه جمعبندی کرد؛
در عرصه عمومی: کم و بیش میدونیم که واسه این تشکیلات بدنامی به از بی نامیه! خب حالا دو سه روزی اینها روی آنتن همه هستند و خودشون هم تا میتونن تنور رو گرم می کنن و .... واسه چنین فرقه ای این یعنی تبلیغات مجانی! و بعداً هم خبر روزنامه ها و ... رو واسه جلب حمایت و ... خیلی کارای دیگه بکار میبرند.
در عرصه تشکیلاتی: همه بروبچه ها رو از همین دیروز حتماً کشیدن زیر سین-جیم و بسته به شرایط افراد مختلف؛ صفر-صفر کردن و کی شأن برادر رو درک کرد و توی سر زدن وامضا گرفتن ؟! و همزمان بروبچه ها رو بدهکار کردن و داوطلب انتحاری جستن و ....
این فرقه متاسفانه راه بازگشتی از قهقرای خودکرده نداره و حیف از اون همه جان شیفته ای که هیزم تنور قهقرای این زن و شوهر باشرف شد و هنوز و هر روز داره میشه!
مخلص همه جانهای شیفته آزادی و برابری،
بر و بچه های اسیر لیبرتی و هزار اشرف یادتون نره!
رفیق سائل.