نه خدائی و نماینده های او و

نه خدائی و نماینده های او و نه شقاوت و قساوت قوانین قضای رسوای ولایت شیعی، هیچکدام به فریاد و دادخواهی بحق و مظلومانه ی تو مادر شریف، اسیر و بیمار هیچگاه پاسخی درخور نخواهند داد. اما در این میدان بی دادرسی، تنها و تنها نوده های مردم، کارگران، معلمان و دانشخویان چرا! آنها و پشتیبانی شان می تواند کارساز شایسته باشد و راه چاره ی رهائی همگان از ستمگری مذهبی نیز در همین اراده ی متحد و مشترک و همصداست. بنا بر این دست دوستی و همبستگی هرچه روشنتر بسوی آنها درازکن. و سهم ما در این بازی مرگ نرگس محمدی ها چیست؟ جز یاری و پشتیبانی؟ پس بیائید باهم صدای رو به خاموشی او باشیم، البته پیشتر تا دیر نشده است!