ائلیار جان! میدانی انسان وقتی
محمد احمدی زاده
ائلیار جان! میدانی انسان وقتی می نویسد و یا با کسی درد دل میکند، انگار از بار غم و اندوهی که در دل دارد کاسته می شود، شاید هم غصه ها کاسته نمی شوند و مستمعی هم دل و هم صحبتی صمیمی است که شریک بار غمش می شود. حتی خواننده مطلبت و یا شنونده گفته هایت می تواند کسی باشد که گرایشات سیاسی مخالف و اندیشه ها یی در تضاد با تو داشته باشد. این موضوع هیچ اهمیتی ندارد. مهم اینست که واقعا آنچه را که چشم دلت می بیند به زبان بیاوری، نه اینکه افکارت آنچنان کورت کند که ظلم و بی عدالتی های اطرافت را قربانی گرایشات سیاسی ات بکنی.
خواسته ای که بنویسم. چشم عزیز!
اما اجازه می خواهم یک کمی کش و قوس دار بنویسم البته امید دارم که حوصله ات را سر نبرم. ساعت نزدیک یازده شب بود. سردرد شدیدی داشتم. مادر یکی از شاگردهایم هم مدام اس ام اس می فرستاد که ساعت درس فردا را عوض کنم. آخر سر به همسرم گفتم زنگ بزند و از طرف من باهاش صحبت کند که اون موقع از کودتا باخبر شدم. سریع تلویزیون را روشن کردم. اکثر کانالها از قول نخست وزیر، زیرنویس نوشته اند – اقدام به کودتا توسط گروه کوچکی از نظامیان وابسته به فتح الله گولن –
چیزی نگذشت که زیر نویس عوض شد – ارتش زمام امور را بدست گرفت – یعنی همان گروه به اصطلاح کوچک حکومت را صاحب شده بود. کمی بعد گوینده ت. ر. ت اطلاعیه ای از طرف کودتاچیان قرائت کرد که تماما مضامین لائیکی و آتاتورکی داشت. دقت کنید کودتای طرفداران گولن و اطلاعیه ای کاملا متضاد با ایدئولوژی گولن.
هنوز از اردوغان خبری نبود. گوینده تلویزیون -هالک تی وی- مدام و همراه با تعجب می گفت، پنج روز است کسی از جناب رئیس جمهور خبری ندارد. که بلافاصله به همراه کودتا سر و کله اش پیدا شد و هوادارانش را به خیابانها فرا خواند. درست همزمان با پیام او که از طریق تلفنش پخش می شد، بلندگوهای تمامی مساجد عین خواسته اردوغان را از مردم خواستند، یعنی همه را به خیابانها فراخواندند. کاملا یک حرکت هماهنگ برای ریختن اراذل و اوباش به کوچه و برزن و بریدن سر سربازان بدبخت بی خبر از همه جا.
به این موضوع هم دقت کنید که این به اصطلاح کودتا جمعا با کمک دو هلیکوپتر، 350 سرباز، 7 تانک، 2 جت صورت گرفت. حسابش را بکنبد تنها با کمک 4 سرباز رادیو تلویزیون دولتی را تسخیر کردند. ترکیه دارای 81 شهر می باشد. اما کودتاچی ها با این ادوات و تعداد اندک سربازان توی کل کشور منع عبور و مرور اعلام کردند. به نظرم یا خیلی خیلی جسور بودند ویا خیلی احمق.
ائلیار جان! نزدیک نه، ده سالی می شود که میان این مردم زندگی میکنم. آدمی هستم که اقتضای شغلم ایجاب میکند با خیلی ها ارتباط داشته باشم. در حالت عادی احد الناسی جرات نمی کند تا صد متری یک تانک نزدیک بشود و برای این ملتی که من می شناسم این فاصله را بایستی هزار متر در نظر گرفت تا چه برسد به اینکه از سر و کول تانک بالا بروند و عکس یادگاری هم بیاندازند.
من فقط چند نمونه از آنچه به یادم مانده بود برایتان نوشتم. و داوری اینکه این کودتا واقعی بود یا تقلبی و ساخت چین، را به اختیار شما وامی گذارم.
ائلیار جان! این کودتای مسخره یک چیز را که از قبل هم میدانستم برایم مسجل کرد. دموکراسی عبارت است از دیکتاتوری تزئین شده و رنگ و لعاب دار. حین کودتا تمامی رهبران احزاب مخالف دولت، اعلام کردند که دوشادوش دولت هستند. این جناب دولت باهچه لی رهبر م. ه. پ و کیلیچدار اوغلو رهبر ج. ه. پ که مثل کنه به میز خود چسبیده اند، حتی اگر کوچکترین اشاره و نشانه ای از اینکه کودتای واقعی در حال وقوع است را می دیدند، مطمئن باشید برای حفظ موقعیت آتی خود خفه خون می گرفتند. حداقل نه از کودتا حمایت می کردند و نه از دولت.
کوتاه سخن اینکه همه اینها از یک آخور می خورند. منتها یکی زیادتر، یکی کمتر
عذر می خواهم سرت را درد آوردم. مواظب خودت باش. اوپورم.
اما اجازه می خواهم یک کمی کش و قوس دار بنویسم البته امید دارم که حوصله ات را سر نبرم. ساعت نزدیک یازده شب بود. سردرد شدیدی داشتم. مادر یکی از شاگردهایم هم مدام اس ام اس می فرستاد که ساعت درس فردا را عوض کنم. آخر سر به همسرم گفتم زنگ بزند و از طرف من باهاش صحبت کند که اون موقع از کودتا باخبر شدم. سریع تلویزیون را روشن کردم. اکثر کانالها از قول نخست وزیر، زیرنویس نوشته اند – اقدام به کودتا توسط گروه کوچکی از نظامیان وابسته به فتح الله گولن –
چیزی نگذشت که زیر نویس عوض شد – ارتش زمام امور را بدست گرفت – یعنی همان گروه به اصطلاح کوچک حکومت را صاحب شده بود. کمی بعد گوینده ت. ر. ت اطلاعیه ای از طرف کودتاچیان قرائت کرد که تماما مضامین لائیکی و آتاتورکی داشت. دقت کنید کودتای طرفداران گولن و اطلاعیه ای کاملا متضاد با ایدئولوژی گولن.
هنوز از اردوغان خبری نبود. گوینده تلویزیون -هالک تی وی- مدام و همراه با تعجب می گفت، پنج روز است کسی از جناب رئیس جمهور خبری ندارد. که بلافاصله به همراه کودتا سر و کله اش پیدا شد و هوادارانش را به خیابانها فرا خواند. درست همزمان با پیام او که از طریق تلفنش پخش می شد، بلندگوهای تمامی مساجد عین خواسته اردوغان را از مردم خواستند، یعنی همه را به خیابانها فراخواندند. کاملا یک حرکت هماهنگ برای ریختن اراذل و اوباش به کوچه و برزن و بریدن سر سربازان بدبخت بی خبر از همه جا.
به این موضوع هم دقت کنید که این به اصطلاح کودتا جمعا با کمک دو هلیکوپتر، 350 سرباز، 7 تانک، 2 جت صورت گرفت. حسابش را بکنبد تنها با کمک 4 سرباز رادیو تلویزیون دولتی را تسخیر کردند. ترکیه دارای 81 شهر می باشد. اما کودتاچی ها با این ادوات و تعداد اندک سربازان توی کل کشور منع عبور و مرور اعلام کردند. به نظرم یا خیلی خیلی جسور بودند ویا خیلی احمق.
ائلیار جان! نزدیک نه، ده سالی می شود که میان این مردم زندگی میکنم. آدمی هستم که اقتضای شغلم ایجاب میکند با خیلی ها ارتباط داشته باشم. در حالت عادی احد الناسی جرات نمی کند تا صد متری یک تانک نزدیک بشود و برای این ملتی که من می شناسم این فاصله را بایستی هزار متر در نظر گرفت تا چه برسد به اینکه از سر و کول تانک بالا بروند و عکس یادگاری هم بیاندازند.
من فقط چند نمونه از آنچه به یادم مانده بود برایتان نوشتم. و داوری اینکه این کودتا واقعی بود یا تقلبی و ساخت چین، را به اختیار شما وامی گذارم.
ائلیار جان! این کودتای مسخره یک چیز را که از قبل هم میدانستم برایم مسجل کرد. دموکراسی عبارت است از دیکتاتوری تزئین شده و رنگ و لعاب دار. حین کودتا تمامی رهبران احزاب مخالف دولت، اعلام کردند که دوشادوش دولت هستند. این جناب دولت باهچه لی رهبر م. ه. پ و کیلیچدار اوغلو رهبر ج. ه. پ که مثل کنه به میز خود چسبیده اند، حتی اگر کوچکترین اشاره و نشانه ای از اینکه کودتای واقعی در حال وقوع است را می دیدند، مطمئن باشید برای حفظ موقعیت آتی خود خفه خون می گرفتند. حداقل نه از کودتا حمایت می کردند و نه از دولت.
کوتاه سخن اینکه همه اینها از یک آخور می خورند. منتها یکی زیادتر، یکی کمتر
عذر می خواهم سرت را درد آوردم. مواظب خودت باش. اوپورم.