ترکی از روی فارسی درست شده (

ک به ق تبدیل میشود ( مثل کهستان و قهستان یا کایاک و قایق) و ( ر به ل ) مثل برگ که در برخی لهجه ها بلک گویند یا دیوار که دیوال یا دیفال گویند. پس قل همان کُر فارسی است با لهجه ترکها که زبان خشنی داشته و حروف زبان آنها بیشتر خ و ق می باشد( مثل قزاقی و ترکمنی)
قیز یا کیز به معنی دختر همان کیس و /// می باشد!!
=
خانه را در ترکی( اِو) گویند که برگرفته از آولی یا هاولی به معنی خانه در زبان مردم خراسان وماورالنهر است. البته خانه به همراه بیشمار واژگان فارسی مرتبط با خانه و مکانهای مختلف به ترکی استانبولی وارد شده است مثل : سرای - کوشک - بارگاه - کوی ، میدان و ...
در استانبولی به حیاط می گویند باهچه ( = باغچه).
دیوار( با تلفظ دووار) و نردبان و پنجره از دیگر لغات فارسی رایج در ترکی استانبولی است.
بجای پنجره ادعا می کنند باجه در ترکی وجود دارد درحالیکه باجه هم فارسی می باشد و دراصل بوده ( بازه) به معنی فضای بازی که محل رد شدن هوا یا دود و چیزهای دیگر بوده. باجه که امروز برای محلهایی مثل بلیط فروشی می گویم از همینجا آمده یعنی اتاقکی که فضای کوچک بازی داشته برای پول دادن و بلیط گرفتن.
خانه و تمام اجزای آن از فارسی به ترکی رفته اما پانترکهای بیسواد هزار بار بیشتر تکرار کرده اند که اتاق ترکی است
ادامه دارد
قسمت اول مطلب در کانتی زیر مقاله آقای کرمی آمده