مسئله ی مهمی که در شرایط حاضر، در منطقه و جهان ما ، ضرورست مورد توجه عمیق واقع شود اینه که:
از آواخر دوره ی جنگ سرد انسان در زندگی خود با روند فکری عقب گردی، « مذهب سیاسی، ناسیونالیسم، راسیسم » ، رو برو شده است که به سوی فاشیسم میرود. به جای پیشروی به طرف « انسانگرایی و برابری و آزادی ».
دیاگرام پروسه ی فکری بشر از یونان باستان تا کنون با نقاط « پویایی-ایستایی- پسروی- پویایی » مشخص میشود و یک خط زیگزاکی را نشان میدهد. اکنون در شرایط و نقطه ی « پسروی» هستیم.
که با پدیده یی مثل « مذهب سیاسی، ناسیونالیسم، راسیسم ، فاشیسم»، درگیریم و نمیدانیم از میان آنها چگونه راه خود را به سوی
« انسانگرایی و برابری و آزادی » بگشاییم. اما آنچه واضح است راه بشر، « پسروی» و ایستایی در آن نیست.
شاید توجه به نقطه ایکه در آن قرار داریم یاری کند به سوی گذر ازآن پیشرویم.
این نقطه ی «پسروی ما» به خیلی چیزها مربوط است: سیاست و فرهنگ و اقتصاد جهانی، به احزاب و جنگها و حوادث مختلف، به اقشار و لایه های اجتماعی، به دولتها، و علوم متخلف و فن و تکنیک معاصر و غیره.
در کل به نیروهای باز دارند و پیش برنده مربوط است.
هر کس میتواند آگاهانه جایگاه خود را انتخاب کند. و نشان دهد چگونه می بیند و چگونه میکوشد. و مقصد اش کجاست.
فاشیسم یا انسانگرایی. بربریت یا آزادی و برابری.